Hoşgör Köftecisi Quotes

“Aşk, benim için de, benim gibiler için de, biraz fazla. Fazla güzel bir şey. Ne uçmak geliyor elimden, ne de ötmek. Her şeyden önce yiyip içmeye ihtiyacım var; halbuki, aşık olursam yiyip içemem.”
― Orhan Veli Kanık, Hoşgör Köftecisi

“İşsizlik kötü şey vesselam. İşsizliğin kötü olduğunu da yalnız aç kaldığım zamanlar, düşünüyorum. Can sıkıntısından, bunaldığım sıralarda da düşünsem ya. Olmuyor.”
― Orhan Veli Kanık, Hoşgör Köftecisi

“Kimileri derler ki intihar bir irade işidir. Ben buna inanmıyorum. İntihar bir iradesizliktir. Dünyadaki güçlükleri yenebilen, o iradeyi gösterebilen kimse kolay kolay ölüme razı olmaz. Ölüme razı olan, hiçbir şeyle cedelleşmeyen, bu savaşta bütün ümitlerini kaybeden kişidir. O ümitleri kaybetmek için de, insanın, kendisini dünyaya bağlayacak hiçbir şeyi olmamalı. Ne para, ne pul, ne aşk, ne muhabbet, ne şeref, ne namus.”
― Orhan Veli Kanık, Hoşgör Köftecisi

“Benim, kendime gelebilmem için, onun da biraz kendine gelmesi lazımdı.”
― Orhan Veli Kanık, Hoşgör Köftecisi

“Bir yıl deniz görmesem bir hoş olurum. Hele bir de bahar gelmez mi, buram buram yosun kokuları tütmeye başlar burnumda.”
― Orhan Veli Kanık, Hoşgör Köftecisi

“Mihnete alışmış insan, zaman zaman, her şeye boş vermesini de biliyor.”
― Orhan Veli Kanık, Hoşgör Köftecisi

“Günde beş lira! Ecirlikten başka bir şey değil. Hoş o ecirliği de hak edemedik ya daha. Ya gelse de müteahhit, “Ben başkasını buldum, kusura bakma; sen dön geldiğin yere!” deyiverse ne yaparım? Hem, ne diye ukalalık ediyorum? Biz bu dünyaya ecir gelmişiz, ecir gideceğiz. Ben de müteahhit olacak değilim ya! Ne hakkım var: “Ben neden beş lira kazanayım da o beş yüz lira kazansın,” demeye. Ben işsizim, o müteahhit. Ben fakir bir aileden gelmişim, o zengin bir aileden. Ama benim okumuşluğum varmış da onun yokmuş; kimin umurunda? O, işini biliyor, ben bilmiyorum. Mademki biliyor, yaşamak da onun hakkı. Ben köylü cıgarası içemem; o isterse, viski içer; ben kahveye gidemem, o bara gider; ben tramvaya binemem, o otomobile biner; hakkı değil mi?”
― Orhan Veli Kanık, Hoşgör Köftecisi

“Ah, biz küçük burjuvalar, ne sahte, ne yaldızdan ibaret insanlarız. Her şeyimiz yalan. En küçük yalanı, düpedüz yalan söylediğimiz zaman söyleriz. Ya söylemediklerimiz? Korkunç.”
― Orhan Veli Kanık, Hoşgör Köftecisi

“Bu 'kötü göz' lafı beni düşündürmeye başladı. Öyle ya, ben bu kambur kızdan hoşlanmışsam, onu sevmişsem neden ona kötü gözle bakmış olayım? Büsbütün tersine, iyi gözle bakmışım ki sevmişim.”
― Orhan Veli Kanık, Hoşgör Köftecisi

“çün­kü kuş­lar, ya­şa­mak için, in­san­lar gi­bi bir­ta­kım aşa­ğı­lık iş­ler­le uğ­raş­ma­ya mah­kûm edil­me­miş­ler. elbi­se gi­yen, dün­ya­da otu­ran, ça­lış­ma­sı, pa­ra kazanma­sı ge­re­ken, ha­vay­la, suy­la ya­şa­ya­ma­yan mah­lûk­lar için aşk, faz­la gü­zel bir şey. konu­şan hayvanlar için bu bi­raz faz­la.”
― Orhan Veli Kanık, Hoşgör Köftecisi

“Sevme sözü de geniş bir söz. İnsan bir yemeği seviyor, bir rengi seviyor, bir kadını seviyor. Hele kadını sevmenin türlü bin çeşidi var.”
― Orhan Veli Kanık, Hoşgör Köftecisi

“Sonunda karşı sırtların ardında güneş battı. Keşke batmasaydı; ne güzel bir gündü!”
― Orhan Veli Kanık, Hoşgör Köftecisi

“Kimi adamlar derler ki: 'Aşk, insanı güzelleştirir'miş. Orasını bilmem; ama iş güzelleştiriyor. Bu sözün doğruluğunu, bu kambur kızda, elle tutulur bir gerçek halinde buldum. Kim bilir, belki çalışmasaydı, bu kız gene güzel olurdu.”
― Orhan Veli Kanık, Hoşgör Köftecisi

“Bir yıl deniz görmesem bir hoş olurum. Hele bir de bahar gelmez mi, buram buram yosun kokuları türkmeye başlar burnumda.”
― Orhan Veli Kanık, Hoşgör Köftecisi