Eeuwige roem Quotes

“Dit was een moment dat letterlijk naar haar boek vol Wijsheid gekopieerd moest worden. Babs begreep het hele universum met een helder inzicht. Ze herkende alles.
De stenen in het zand waren eeuwenoude dieren die nu rustten. Onder het wateroppervlak doolden kinderen die op een dag gaan zwemmen waren zonder terug te keren en nu verder zwemmen op de rug van hun lievelingsvis. Er waren op de zeebodem matrozen die verder het dek schrobden van gezonken vrachtschepen. Er waren vlaktes van plankton, van eenzaamheid en stilte.
Maar je kon er niets van zien, er was enkel grijs water.”
― Saskia de Coster, Eeuwige roem

“De zee was kapot, de zee wilde weg, de zee miste iets maar wist het zelf nog niet.”
― Saskia de Coster, Eeuwige roem

“Krijg de klote! Iemand die er zin in heeft kan je niet verkrachten!”
― Saskia de Coster, Eeuwige roem

“Sommige leerlingen zijn niet zo sterk in knip-en-plakvakken maar zijn geboren schrijvers, andere zijn te wispelturig om met de schaar een parcours van stippellijnen te volgen maar blinken uit in atletiek, weer andere spreken in sommen en formules maar spellen verkeerd. Nog andere munten uit in de kunst van de totale onkunde.
Babs viel uit de toon.
Babs blonk in alles uit.
Babs leerde niets.
Babs had al van bij haar geboorte alle wijsheid van de wereld in pacht.
Wij zagen Babs van hier uit de toon vallen.
Babs had
Geen speelgoed met kogels,
Geen stiefzussen, geen vader met een stamcafé,
Geen werkloze oom die een hele dag op het dorpsplein zat en met de duiven sprak,
Geen bodywarmer, geen kermisvriendjes,
Geen dagelijkse portie friet, geen pitbull Bob, geen slecht rapport.
Geen voornemens voor missiewerk.”
― Saskia de Coster, Eeuwige roem

“Ik kijk naar je, denkt Babs,
je loopt door de massa,
ik houd je in de gaten, ongemerkt.
Ik heb je al gezien lang voor je mij ziet.
Het is een eenvoudig weten: bij jou hoor ik, ik zal van jou zijn, jij hoort hier nu te zijn, bij mij. Ik zal je weten te vinden.
Ik volg je
nu
Je draait het blad om

Ik wil alles zien wat je doet, hoe je uit bed rolt, hoe je je mond opent naar de waterstraal van de douche, hoe je je rug onzorgvuldig afdroogt, hoe je niet genoeg slaapt, hoe je veel weet en veel niet weet, hoe je lacht naar de bolle ogen van de baby die je hypnotiseert vanuit zijn kinderwagen, hoe je geen krant koopt, hoe je je plots afvraagt waarom hoefijzers gelukt brengen, hoe je rondloopt tot op het moment dat ik je tegenkom. Ik zoek het eerste woord dat jij uitspreken zal. Nu zit jij nog verscholen als een egel tussen de bladeren, maar er is geen ontkomen aan; de adem hangt al klaar in een wolk boven onze hoofden, de woorden houden zich schrap om opgebruikt te worden. Onze eerste herinnering is al in de maak. Ik zal je vinden.”
― Saskia de Coster, Eeuwige roem

“Sammy, die tot de laatste wil blijven, staat ijverig te dansen. De muziek doet er niet toe, hij hoort de muziek niet eens. Dansen, dat moet gebeuren en iemand moet het doen, zatte sukkels eerst. Leven, denkt Alex, en ervan houden om wat het is, en dan het begraven. Maar het is niet erg, denkt hij, dit moment gaat voorbij, vergeet het, stop het weg in de onderste lade, huil maar niet.”
― Saskia de Coster, Eeuwige roem

“Mensen zijn bijzonder grappige wezens, honden en metaforen als Eveline kunnen ook erg grappig zijn, maar mensen zijn de enigen die door te lachen mensen aan het lachen kunnen brengen, schrijft Babs nog maar een diepzinnige gedachte op. Door te lachen wordt je in toenemende mate een mens.”
― Saskia de Coster, Eeuwige roem

“De mens is het enige wezen dat kan praten. Hoe minder je praat, hoe minder mens je wordt.
Niet willen praten is te kennen geven dat je de taal van de dieren wil spreken, de taal van de vuist.”
― Saskia de Coster, Eeuwige roem

“Terugblikken, zegt de man, dat is een fout in de logica van het heelal. De beste momenten duren hooguit één seconde, en dat herhaal je wel een miljoen keer in je kop, al dat gezeik tussendoor duurt jaaaaaaaaaaren. En dan nog eens gaan terugblikken ook zeker, de tijd nog eens nutteloos gaan verdubbelen en verlengen? Nee. Feestelijk bedankt.”
― Saskia de Coster, Eeuwige roem

“De oude hond Prins lag vanmorgen dood in zijn mand. Een zorg minder voor Katrien, of een verdrietje meer.”
― Saskia de Coster, Eeuwige roem

“Het is laat, het is vroeg. Het is tijd om te gaan slapen, zegt Julie. Of tijd om op te staan, zegt Babs en ze staat op.”
― Saskia de Coster, Eeuwige roem

“Ontdoe je van wie je neerhaalt.”
― Saskia de Coster, Eeuwige roem

“Jij hebt lef. Ik ben mijn eigen vrouw.

En op dat moment viel Michaels stoere muzikantenhart helemaal in katzwijm voor zoveel lef. Deze vrouw had niemand nodig. Hij moest haar hebben.”
― Saskia de Coster, Eeuwige roem

“Zij was nog bekender om de diepvriestemperatuur in haar hart.”
― Saskia de Coster, Eeuwige roem