Grapon Kağıtları Quotes

“Ben ne zaman öleceğim tanrım!
Sabah olunca mı?
Keşke birkaç dakikayı ipek mendillere sarıp saklasaydım”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım.”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Bazen ölmek istiyorum
Beni yeniden doğurman için
İri, ekşi bir vişne tanesi gibi.”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Polyanna,
Sana göre insan
Profiterol yer gibi yaşamalı
Bir çamur deryasının içinde
Küçük beyaz mutluluk topları yakalamalı
Bense vücuduma şiir saplıyorum durmadan
Sen de bilirsin ya Allah
Dayanabileceği kadar acı verirmiş insana”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Dünyanın bütün sabahlarına iki bilet al da / birlikte gidelim ..”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Hayatımın üstünde imkansız kuşlar uçuyor.”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Benimse yüreğim
Koltuk altına sıkıştırılmış,
Yenik bir tavla maçı ertesiydi.”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Ahh Pollyanna
İçimde sanki hep aynı şarkıyı çalan bir laterna:
Cancağızım basma perdeme bir çiçek de sen olsaydın
Kaçarken yangın merdivenlerine
Keşke grapon kağıtları assaydın”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Ama siz sobada sucuklu yumurta pişirip yiyen
Yoksul bir aşkın güzelliğini bilir misiniz?”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Şimdi mucizevi bir yerdeyim
Zaman bir salyangozun vücudunda yaşıyor burada
Ve çok ağır ilerliyor.
Yüzümdeki çillerden başka
İsyan eden biri yok hayatımda.”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Keşke nane şekeri gibi mentollü bir buluttan doğaydım”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Seni sevince pazara çıktım sevinçten
Enginar aldım "süper enginarlar" diye bağıran adamdan
Oturup ağladım sonra, şaşırdın.
Bu "süper" oluşta canımı acıtan bir şeyler vardı.
Canımın acısıydın.
Ben bir tek o canı unutmamak için her şeyi hatırlamıştım.
Sevişmiştik.
Evde binlerce tespih böceğinin ayak izleri Sevişmiştik.
Biri başımdan aşağı pırıltılarla dolu bir sözlüğü boşaltmış gibi
Seni sevince kıpırdayan her şiiri
Kahverengi bir çaydanlıkta saklıyorum.”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Kalbim neden isli bir şehir?
Kalbim! Neden ben?
Bir tek aşk sözü söylememiş gibiyim.”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“İçimde iki mutlu yıl varsa,
İçimde biri simli iki kadın varsa
Sen, gelirsen ve yok edersen
Bunu yazmak istiyorum sana
sonra postalamak istiyorum
Simli bir yılbaşı kartıyla
Hiçbir mektup artık beni, ikna etmiyor hayata”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Beni anneme götürsün bindiğim bütün taksiler.
Kalbim neden isli bir şehir?
Kalbim! Neden ben?
Bir tek aşk sözü söylememiş gibiyim.”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Hikayeme bir hayat yazmak istiyorum
Pek de inandırıcı olmayan
Hayatıma bir ölüm.
Ihlamur göndermek istiyorum ruhuma, yün eldivenler
Geçmişim:
Romantik radyo dinleyen o eski arkadaşım.
Limon ağaçlarından bahsetmek istiyorum son bir kez daha
Beni masalların ortasında bırakıp giden ruhuma.”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Seni sevince kıpırdayan her şiiri
Kahverengi bir çaydanlıkta saklıyorum.”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“İçimde iki yaşlı balık varsa,
İçimde biri pulsuz, iki balık varsa
Biri sensen, gelirsen ve yok edersen
Bunu yazmak istiyorum sana
Sonra postalamak istiyorum
Pulsuz bir zarfla
Hiçbir mektup artık ikna etmiyor beni hayata”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Köpüklerdensin, mavisin, sakinsin
istesen suyun tenine bitişirsin”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Sen sanki bir denizin dibinde bir balıkla öpüşüyorsun Ayla Abla.
Hep bir mucizenin alt katında yaşıyorsun.”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Kasapların perdeleri boncuktan
Et. Kan. Ve o boncuklu şıkırtılar
Ne tezatlı bir şey, ne tuhaf
Ne tuhaf acıyla hiç konuşamamak.”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Gecenin vitrinine konulmuş
Büyük bir yakut parçasıydı sabah
Mahalle kahvelerinde
Sıcak çaydan adamların
Yüzleri ağarırdı ilk ışıklarla
Gençlerin güzellerinin makbul olduğu
Tek ülkeydi ülkem
Benimse yüreğim
Koltuk altına sıkıştırılmış ,
Yenik bir tavla maçı ertesiydi.”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Ama zaten onu burada giymeme izin vermezlerdi
Belki artık hiç olmaması daha iyi
Çalınmış bir güzellik,
Yasaklanmış bir güzellikten iyidir.”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları

“Kalbim ile İzmir aynı şey mi?”
― Didem Madak, Grapon Kağıtları