Sitničarnica "Kod srećne ruke" Quotes

“Ili mu se sve to pričinjavalo od viška literature i manjka života?”
― Goran Petrović, La mano de la buena fortuna

“Час читання — концентрований час, і година тут не дорівнює годині там, інколи вона триває удесятеро довше, а інколи коротша від миті, що пролітає між двома порухами вій.”
― Goran Petrović, Sitničarnica "Kod srećne ruke"

“Книжки як губки. На вигляд вони невеликого розміру, але їхня пориста, губчаста тканина має здатність всотувати незліченну кількість доль, навіть убирати в себе цілі народи.”
― Goran Petrović, Sitničarnica "Kod srećne ruke"

“Los libros son como esponjas. Aparentemente de tamaño insignificante, el tejido alveolar poroso es capaz de absorber un sinfín de destinos, de alojar incluso pueblos enteros. ¿Qué otra cosa son los libros sobre las civilizaciones desaparecidas, sino esponjas que dentro de sí condensaron épocas completas?
Hasta la última gota de la vida, hasta que ellas mismas empezaron a secarse, a
petrificarse…”
― Goran Petrović, Sitničarnica "Kod srećne ruke"

“Los libros son como esponjas. Aparentemente de tamaño insignificante,
el tejido alveolar poroso es capaz de absorber un sinfín de destinos, de alojar
incluso pueblos enteros. ¿Qué otra cosa son los libros sobre las civilizaciones
desaparecidas, sino esponjas que dentro de sí condensaron épocas completas?
Hasta la última gota de la vida, hasta que ellas mismas empezaron a secarse, a
petrificarse…”
― Goran Petrović, Sitničarnica "Kod srećne ruke"

“Хоча ми зустрічаємось обличчям до обличчя, у натовпі мало хто є свідомим себе, а тим більше інших. На противагу цьому можливості пізнання значно більші.”
― Goran Petrović, Sitničarnica "Kod srećne ruke"

“Якщо читати паралельно, то десь там можна зустріти іншого читача, і при цьому читачі можуть, але не мусять пам’ятати свого супутника — така можливість пізніше визначила найбільшу частину життя Анастаса.”
― Goran Petrović, Sitničarnica "Kod srećne ruke"

“Навіщо куховарську книга, якщо нічого не можеш додати на власний смак?!”
― Goran Petrović, Sitničarnica "Kod srećne ruke"

“Цей вітер приносив також холод довколишніх воєн, які були все ближче, сповнюючи душу й серце холодним острахом, людям не вдавалось сховатись від усепроникного страху.”
― Goran Petrović, Sitničarnica "Kod srećne ruke"

“Існує три види читачів, за класифікацію старого зануди Ґете. Перший, який насолоджується, не розмірковуючи. Третій, який розмірковує, не насолоджуючись. І другий, який розмірковує, насолоджуючись, і насолоджується, розмірковуючи, — той вид, що, власне кажучи, заново створює мистецький твір.”
― Goran Petrović, Sitničarnica "Kod srećne ruke"

“⁃ Кусмук, коли тебе добряче захопить якась книжка, чи є в тебе відчуття, що ти не самотній, що поряд із тобою є такі самі захоплені, які за збігом обставин, за законом імовірності одночасно починають читати на протилежному кінці міста, в іншому місті, можливо, на іншому кінці світу?”
― Goran Petrović, Sitničarnica "Kod srećne ruke"

“Existen tres tipos de lectores según la clasificación del viejo quisquilloso de Goethe. El primero, que disfruta sin reflexionar. El tercero, que reflexiona sin disfrutar. Y el intermedio, que reflexiona disfrutando y disfruta reflexionando, la clase que, en realidad, recrea un obra de arte.”
― Goran Petrović, La mano de la buena fortuna

“El joven se pasó horas y horas buscando palabras lo suficientemente finas y suaves para remendar el lugar dañado.”
― Goran Petrović, La mano de la buena fortuna

“Adam recordó que hacía dos o tres años escuchó una historia de un hombre que era de allí donde, al parecer, construían puentes y balsas en los tiempos de paz sólo para poder escapar de los tiempos de guerra.”
― Goran Petrović, La mano de la buena fortuna

“Desde que existe el mundo, el lunes es un buen día para comenzar algo.”
― Goran Petrović, La mano de la buena fortuna

“Hay cosas que jamás pueden ser localizadas si se quedan siempre en el mismo lugar.”
― Goran Petrović, La mano de la buena fortuna

“Qué le vamos a hacer! Acuérdate de Thomas Mann, la vida es una fiebre de la materia.”
― Goran Petrović, La mano de la buena fortuna

“Jelena regresó a casa decidida a comunicar su decisión a la anciana, y la encontró en el suelo de la biblioteca, sacando con un abrecartas de una almohada desgarrada, una pluma tras otra que examinaba, y enseguida desechaba… - Una vez dije algo importante en esta almohada, y ahora ese algo ya no existe ... - Levantó por un instante los ojos llorosos, y siguió revisando. Las blancas plumitas soltadas se asentaban en su cabello. Flotaban por todo el cuarto. Aquí y allá. Aquí y allá.”
― Goran Petrović, La mano de la buena fortuna

“Una comisión especial se ocupaba de que ciertos nombres o expresiones no se usarán jamás en todo lo que se publicaba. Se proclamaron como palabras inexistentes <>, <>, <>, <>… Sin embargo, otras palabras no fueron expulsadas, sino explicadas de un modo algo diferente. En el Diccionario Osmanlí, publicado en 1905, la definición de la palabra <> rezaba: ave exótica de América. Más adelante la palabra <> tenía una interpretación similar. En general, el autor del diccionario tuvo la idea de explicar cierta cantidad de conceptos incómodos como una u otra ave de este o aquel rincón de la geografía terrestre”
― Goran Petrović, La Mano de la Buena Fortuna

“Mantenía los ojos cerrados imaginando cómo sería si de regreso a la villa buscará los rayos de luz que delinearon los contornos de Jelena, para apoyar contra ellos su frente, sus mejillas...”
― Goran Petrović, La mano de la buena fortuna