Bezonken rood Quotes

“Niets bestaat dat niet iets anders aanraakt.”
― Jeroen Brouwers, Bezonken rood

“Vanaf dat moment ben ik verdwaald. Mijn afkeer van het leven en mijn verlangen om er niet te zijn. Vanaf dat moment weet ik dat ik verder, voortaan, altijd het liefst alleen zou wensen te zijn, zonder mij aan iemand of iets te hoeven binden, want ik wil niet zien hoe mijn liefde en de schoonheid die ik koester worden verwoest of beschadigd.”
― Jeroen Brouwers, Bezonken rood

“Ik behoor tot het soort mensen dat niet 'gelukkig' kan zijn : ziek van altijddurende onrust, ziek van altijddurende angst, het liefst versuft door pillen, het liefst stomdronken, het liefst slapend, het liefst afwezig.”
― Jeroen Brouwers, Bezonken rood

“Doen alsof' iets niet is wat het is, maar 'iets anders' misschien zijn mensen die dat kunnen 'gelukkig', rustig en zonder angst.”
― Jeroen Brouwers, Bezonken rood

“Onbeweeglijk moet ik blijven staan toekijken, terwijl mijn gezicht van mij afdruipt van het huilen dat ik doe.”
― Jeroen Brouwers, Bezonken rood

“Om mij uit mijzelf weg te houden, om niet te hoeven denken, om niet te worden besprongen door angst, om niet te worden blijven vergezeld door angst -Zo blijft men binnen het grawue doolhof.”
― Jeroen Brouwers, Bezonken rood

“Zoals in de tuin, nadat de wind voorbij is, nog geruime tijd alles in beweging blijft dat door de wind is aangeraakt, zo zou datgene wat ik in het Tjidengkamp heb gezien nog drie à vier decenniën in mij in beweging blijven om pas door dezen tot rust te worden gebracht: wat ik heb geschreven hoeft niet langer door mij te worden onthouden, het mag nu beweging veroorzaken in de bewustheden en onbewustheden van anderen.”
― Jeroen Brouwers, Bezonken rood