Kadınlar, Rüyalar, Ejderhalar Quotes

“Eleştirmenler Tolkien'ı 'basitleştirmeciliğinden', Orta Dünya'nın sakinlerini iyiler ve kötüler diye ikiye ayırmasından ötürü çok suçladılar. Tolkien gerçekten de bunu yapıyor. [...] öyküye ruhsal bir yolculuk olarak baktığınızda ise çok farklı ve tuhaf bir şeyle karşılaşıyorsunuz. O zaman karşınıza çıkan, her birinin kara bir gölgesi olan parlak figürler topluluğu. Elf'lere karşı Ork'lar. Aragorn'a karşı Kara Süvari. Gandalf'a karşı Saruman. Ve hepsinden öte, Frodo'ya karşı Gollum. Ona karşı ve onunla birlikte.
[...]
Bu açıdan baktığınızda Yüzüklerin Efendisi'ne basit bir öykü diyebilir miyiz? Bence diyebiliriz. Kral Oedipus da oldukça basit bir öyküdür. Ancak basitleştirici değildir. Ancak dönüp gölgesiyle yüzleşmiş, karanlığa bakmış birinin anlatabileceği bir öyküdür.
Yüzüklerin Efendisi'nin fantazi dilinde yazılmış olması tesadüf değildir; bunun nedeni Tolkien'ın bir gerçeklik kaçağı olması değildir, çocuklar için yazması da değildir. Neden, fantazinin ruhsal yolculuğun 'ruhta' iyiyle kötünün mücadelesinin doğal, en uygun dili olmasıdır.”
― Ursula K. Le Guin, Kadınlar, Rüyalar, Ejderhalar

“En yalnız deneyim olan acı, sempati ve sevgiyi doğurur; benlik ve öteki arasındaki köprüyü, birleşmenin araçlarını.”
― Ursula K. Le Guin, Kadınlar, Rüyalar, Ejderhalar

“Evet, der Tolkien, fantazi kaçış edebiyatıdır ve tam da bu yüzden muhteşemdir. Bir asker düşmanın eline düştüğünde, kaçmakla yükümlü olduğunu düşünmez miyiz? Tefeciler, kör cahiller, buyurganlar hepimizi hapiste tutuyor; eğer aklın ve ruhun özgürlüğüne değer veriyorsak, eğer hürriyet taraftarıysak, elbette kaçmakla ve elimizden geldiği kadar çok mahpusu da kurtarmakla yükümlüyüz.”
― Ursula K. Le Guin, Kadınlar, Rüyalar, Ejderhalar

“Ama hiçbiri Soljenitsin kadar korkutmadı, çünkü hiçbirinde onun gücü yoktu: Bana Doğru mu yapıyorum? sorusunu sordurma gücü.”
― Ursula K. Le Guin, Kadınlar, Rüyalar, Ejderhalar

“Daha tahripkâr olan, kendini tahrip eden utangaç bir hırsızlık türü daha var. Birçok okuldaki İngilizce derslerinde "mit" ve "simge" sözcüklerine müthiş bir önem atfediliyor. Her sayfanın arkasında ürkmüş bir çayır sıçanı gibi saklanan bir simge bulamazsan bir işe yaramazsın. Ve çoğu yaratıcı yazın dersinde de bu sıçanlar o kadar hızlı çoğalıyorlar ki ortalık onlardan geçilmez oluyor. Bu ne Anlama geliyor? Neyi Simgeliyor? Altında Yatan Mit nedir? Çocuklar bu derslerden çayır sıçanlarıyla dolmuş kafalarla çıkıyorlar. Sonra da oturup "Melville de böyle yazardı" inancıyla bir sürü boş şişinme yazıyorlar.
Sanatın eleştirmenler için değil başka insanlar için yapıldığını fark etmeye başladıklarında bile, bu çocukların bir kısmında aşırı entelektüelleştirici bir eğilim kalıyor. Hâlâ simgenin bilinen bir şeyin işareti değil, bilinmeyen ve simgeden başka bir yolla ifade edilemeyen bir şeyin göstergesi olduğunu fark etmiyorlar. Simgeyi (canlı anlamı) alegori ile (ölü denkleşme ile) karıştırıyorlar”
― Ursula K. Le Guin, Kadınlar, Rüyalar, Ejderhalar

“Erkeği insan, kadını ise öteki olarak gören bir kültür ya da psikoloji kadını sanatçı olarak kabul edemez.”
― Ursula K. Le Guin, Kadınlar, Rüyalar, Ejderhalar

“Her türlü yazı, sözcüğü zaman dışında sabitler ve onu sessizleştirir. Yazılı sözcük bir gölgedir. Gölgeler sessizdir. Okur o gayri faniliğe yeniden can verir nefesiyle, o sessizliğe de belki gürültü üfler.”
― Ursula K. Le Guin, Kadınlar, Rüyalar, Ejderhalar