Mała apokalipsa Quotes

“We are only bits of protein in a cruel universe of silica and fire.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“I had met a girl by chance that I might just as well not have met. A girl with red hair supposedly inherited from her grandfather, a plump girl with fair skin, broad lips, one eye light green and the other blue-violet, a girl who sometimes went wall-eyed and weighed around fifty-eight kilograms. Fifty-eight kilograms of water and lime, phosphorus, iron, as well as traces of other chemicals. Fifty-eight kilograms of water and a few pinches of the elements from her fellow countryman Mendeleev's table. Ten buckets of water brought to life by the great force of evolution or by our provincial God.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“But in all that suffering, the most painful suffering of all was the consciousness that it was all banal, had all been discovered a long time ago, and was known to all the generations past, all just a repeated series, stamped out by our genes. That the universe was filled to its edges with groans as alike as two notes, that those particular groans formed one great groan similar to the shrill parliament of the sparrows and that groan became an interstellar roar, the inaudible groan of the aging cosmos.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Dreams are debris from bad day. Dreams are poems by bad poets that never got written.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Najsmaczniejszy jest ten papieros przed śniadaniem. Skraca życie. Od wielu lat mozolnie skracam sobie życie. I wszyscy ukradkiem skracają swoją egzystencję. Coś w tym musi być. Jakiś wyższy nakaz albo może prawo natury przeludnionego globu.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Ciało mamy zwierzęce, lecz aspiracje boskie. Hormony przekroczyły bariery postawione im przez biologię, przez prawa świata zwierząt. Hormony nasze produkują enzymy głodów nie do zaspokojenia, marzeń nie do zrealizowania, tęsknot nie do zagłuszenia. I ja w samym gąszczu, z wielką pustą głową, ze wzdętym sercem bez krwi, z rozrzedzoną duszą antymaterii. Zmęczony sobą i swoim czasem. Zmęczony ograniczeniem, niemocą, niepojmowaniem. Ja - przeciętna statystyczna Wielkiego Rachunku.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Trzeba wstawać. Trzeba podnieść się z łóżka i wykonać piętnaście czynności, nad których sensem nie wolno się zastanawiać. Narośl automatycznych przyzwyczajeń. Błogosławiony rak bezmyślnego ładu tradycji.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Coś tam kiedyś było. Gwałtowny ruch kształtów, barw, okruchów emocji. Moje życie albo cudze. Najpewniej jakieś wymyślone. Ulepiec z lektur, niespełnień, starych filmów, nie dokończonych rojeń, zasłyszanych legend, nie wyśnionych snów. Moje życie. Kotlet z białka i kosmicznego pyłu.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Bo aluzja jest swego rodzaju formą sztuki. Aluzja to prawda ubrana w szatę metafory.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“A mój abonament na życie dawno już wyekspirował. Żyję poza limitem. Wszystkich irytuję, pana Boga także.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Świat nie może umrzeć. Wielu już pokoleniom zdawało się, że świat umiera. Ale to tylko ich własny świat umierał.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Jakie to przygnębiające, jakież to obelżywe, że wszystko się sprowadza do tych kilku pytań z monologu Hamleta. Minęły wieki, upadły cywilizacje, odeszło w nicość tyle pokoleń, a nic się nie zmieniło, a tak mało się zmieniło i nam ta przeklęta opatrzność odbiera złudną satysfakcję pierwszeństwa, pozbawia autorstwa, czyni nas wiecznymi plagiatorami.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Oto nadchodzi koniec świata. Oto nadciąga, zbliża się czy raczej przypełza mój własny koniec świata. Koniec mego osobistego świata. Ale zanim mój wszechświat rozpadnie się w gruzy, rozsypie na atomy, eksploduje w próżnię, czeka mnie jeszcze ostatni kilometr mojej Golgoty, ostatnie okrążenie w tym maratonie, ostatnie kilka szczebli w dół albo w górę po drabinie bezsensu.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“I zrozumiałem, że już nie ma krainy mego dzieciństwa. Że żyje ona tylko we mnie i razem ze mną rozsypie się w proch którejś nadbiegającej z nicości godziny.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Wszyscy są jakoś zadowoleni ze swoich miejsc, które im wyznaczyło przeznaczenie i łańcuch genów. Wykonują skromnie, co im każe Wielka Entropia. A ja obrażam się na los, na swoje ograniczenie, na Pana Boga. Pragnę czegoś, czego nie mogę. Marzę o tym, czego nie będzie. Tonę w sześćdziesięciu litrach własnej trującej wody, ja, zdefektowany ssak dwunożny.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“-Przyszła mi ochota napisać trochę głupstw o sobie.
-Zawsze pisałeś o sobie.
-Może masz rację, ale chciałem o innych.
-Najwyższa pora.
-Żeby się zagłuszyć.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“-Mówią, panie, że jakiś festiwal się odbywa, wielkie ichnie święto, a może i nasze. Rzucili towar na stoiska, wszędzie panie, pod Pałacem Kultury, nad Wisłą, ludzie od rana stoją w ogonkach, a pan wybiera się umierać.
-To umrę im na złość.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“-Czy ja wyglądam na zamachowca?
-Niech pan spyta swojej żony.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“-Bracie mój z lasów, z obozów, z poniewierki, z rozpaczy, ze spierdolonego życia, bracie, co mam robić?”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“-Za co pan nas tak nie lubi?
-Ja wszystkich nie lubię. Albo, jeśli chcesz, wszystkich lubię. Nawet tych biednych sekretarzy, waszego i naszego, którzy w tej chwili być może całują się bez ochoty w usta.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Nie oczekujcie Antychrysta, bo on już jest na ziemi. Antychryst rozcieńczony, rozdrobniony, zgranulowany. Miniantychryst w każdym z was i we mnie.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Świat się wyrównał. Nie ma złych i dobrych. Jest wielki, nieszczęsny tłum depczący sobie po nogach. Jest noc. Noc obojętności, noc apatii, noc chaosu.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Mało kto cię kochał, wielu cię nienawidziło. Kochano cię byle jak, nienawidzono z całej siły.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Histeria to moje paliwo, to moje zagłębie energetyczne.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Ciała mamy zwierzęce, lecz aspiracje boskie. Hormony przekroczyły bariery postawione im przez biologię, przez prawa świata zwierząt. Hormony nasze produkują enzymy głodów nie do zaspokojenia, marzeń nie do zrealizowania, tęsknot nie do zagłuszenia.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Tak, ostatni dwaj koledzy minęli mnie bez pozdrowienia. A reszta w grobie. Powolutku, niepostrzeżenie zostałem sam na ziemi. Kiedy nadejdzie chandra, nie mam do kogo zadzwonić. Biorę do ręki słuchawkę telefoniczną, bawię się jej sznurem, wykręcam jakieś przypadkowe cyfry i odkładam z powrotem ebonitowa białą kość. Ale przecież w końcu wszyscy albo prawie wszyscy zostają sami na świecie. Jakoś to wytrzymują. Bo i nie ma się komu poskarżyć. Ci, co by zrozumieli, dawno odeszli, ci, co zostali, jeszcze nie wiedzą.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Mój testament. Moje hojne zapisy dla bliźnich. Beznadziejna epoka w dziejach. NIe, nie epoka. Chwila, sekunda, jakich zdarzyło się wiele. Było życie przed nami, będzie życie po nas. Raz lepsze, raz gorsze. Może jutro lepsze. Wystarczy jeden niedostrzegalny wstrząs, drobne tąpnięcie w misternym wszechświecie psychologii współczesnych, w tym gigantycznym banku zbiorowej wrażliwości. Epidemie złego samopoczucia, powszechnej depresji, totalnej niewiary - nagle przychodzą i nagle znikają jakby zmiecione życiodajnym wiatrem słonecznym. Źle trafiliśmy, nie do tego przedziału w nieskończonym ciągu czasu albo istnienia.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“She smelled like water that had been warmed by the sun, and she also had the sharp, enticing aroma of birch leaves.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“Yes, I am confusing literature with life. I'm declaring my own ordinary life to be a work of literature.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse

“The worse things are, the more they play philosopher. The more obvious the nonsense, the profounder their thoughts. The more lawlessness there is, the more laws. The more widespread the chaos, the more insistent their love of symmetry.”
― Tadeusz Konwicki, A Minor Apocalypse