Şahbaz'ın Harikulâde Yılı 1979 Quotes

“Kutsal kitaplar her şeyin cevabını verir, bir bu sorunun cevabında susarlar. "Neden?" sorusu Tanrıya sorulmayacak tek sorudur. Tanrı evreni neden yarattı? Bu soruya en yakın cevap, "Kendini görmek için" olabilir. Peki Tanrı kendini görmek için yarattığı evrende gördüklerinden memnun mudur? Cevap evetse, o kötü demektir. Cevap hayırsa, aciz... Oysa Tanrıya ne kötülük ne de acizlik yakışır. O mükemmelin tarifidir. O zaman da kötülük ve çaresizlik, anlamlarından sıyrılıp mükemmelleşir. Görüyor musun her şey birbirine karışıyor. Harikulade bir karmaşa. O yüzden soruları kimse sevmez. Sormadan, düşünmeden, sadece yapmak ister insanlar. Tıpkı karıncalar gibi. Bir karıncanın edebi sisteme sorgusuz sualsiz dahil oluşundaki manayı çözdüğün zaman, kendi varoluşundaki manaya da yaklaşmış olacaksın. Manayı akılda aramaya kalktığında duvarlara çarparsın. Kendini yaralarsın. Canın acır.”
― Mine Söğüt, Şahbaz'ın Harikulâde Yılı 1979

“Yeryüzünde hiçbir canlı aynı adaletten payını almamışken, insanlar neden birbirlerinin aynısı olsunlar. Aynı pencerenin içinde duran iki farklı sardunya düşün. Biri hastalanır diğeri çiçeğe boğulur. Biri solar, biri açtıkça açar. Neden? Yan yana ekili iki sardunya bile aynı kaderi paylaşamazken, sizin insanların kaderlerini eşitleme ısrarınız neden?”
― Mine Söğüt, Şahbaz'ın Harikulâde Yılı 1979

“Ölemeyen, ölmeyi beceremeyenler için hayat çok uzundur.”
― Mine Söğüt, Şahbaz'ın Harikulâde Yılı 1979

“Belki yaşam, sadece kötülük yol alsın diye vardır. Senin sandığın gibi iyiliği yüceltmek için değildir bunca şey. Kötülüğünde kıymetli bir şey olabileceğini hiç düşündün mü?Ve bir gün bir yere varabileceğini?
Sana hep kötü şeyler anlatıyorum değil mi? Bir de anlatmadıklarımı bilsen. Benim anlatmadıklarımı gazeteler yazıyor. Ben gazetelerde birer isim olarak geçen o insanların, hangi hayatları terk edip öldüklerini anlatıyorum sana. Benim anlattıklarım, o gazetelerde isimleri geçen insanların dostları, yakınları, komşuları... Dün bir adam kendini otelin penceresinden attı. Herkes onun geride bıraktığı mektubu okuyup, bir şeyleri deşifre etmeye çalışıyor. Nafile... Bulmak kaybetmektir. Şifreyi çözerek hiçbir yere varamayacaklar. Bilgi çözüldükçe artmayacak aksine azalacak.
Hafızayı zamana emanet etmenin sonucu unutmaktır. Zaman unutturur. Unutturur ki, hayat devam etsin. İnsan unutmasaydı, yaşayamazdı. Hayat, tekrarlanmasaydı, olmazdı. Çünkü yaşananlardan başka bir şey yok. Yaşananlar yeniden yeniden yeniden yaşanmalı ki varoluş da tekrarlansın.”
― Mine Söğüt, Şahbaz'ın Harikulâde Yılı 1979

“yaralı insanlar birbirine yaklaştığı zaman,kader telaşlanır.sırları ortaya çıksın istemez.eğer insanlar başlarına gelenlerin başkalarının da başına geldiğini öğrenirlerse güçlenirler. hayatta hiçbir şey şahsi değildir.”
― Mine Söğüt, Şahbaz'ın Harikulâde Yılı 1979