Zij. Quotes

“Je bent de tel kwijtgeraakt van de muren die je hebt opgetrokken. Je hebt jezelf heel slim gemaakt en welbespraakt, je hebt je haar gekleurd, geknipt, geschoren, zodat je op den duur zelf niet meer wist wie je was. Je werd sexy, zodat niemand je schaamte kon raden, jij niet in het minst. Je werd dominant zodat niemand je nog kon raken. Alleen vergat je dat niet geraakt worden betekent dat je heel alleen bent.”
― Maaike Neuville, Zij.

“Je kan van elk gezicht een monster maken of een heilige.”
― Maaike Neuville, Zij.

“Waarom kan iedereen zomaar leraar worden aan de kunstschool? Waarom bestaat er geen verplichte module: hoe omgaan met de gevoelens van hunkerende studenten en die van jezelf?”
― Maaike Neuville, Zij.

“Ik wilde hem niet, ik wilde dat hij mij wilde.”
― Maaike Neuville, Zij.

“Eén vinkje voor een verstuurd bericht. Twee vinkjes voor een afgeleverd bericht. Twee blauwe vinkjes voor een gelezen bericht. Drie puntjes voor een antwoord in wording. En soms verdwijnen de drie puntjes en komt er helemaal geen bericht. Zelfs vrienden wikken woorden voor elkaar. Maar dat zouden we niet moeten weten.”
― Maaike Neuville, Zij.

“Als mensen zich gekrenkt voelen door de stilte van een ander, dan heeft het stilzwijgen niets anders gedaan dan zich vasthaken aan het eigen gevoel van minderwaardigheid.”
― Maaike Neuville, Zij.

“Haar woorden zeggen niet meer wat ze ermee bedoelt.”
― Maaike Neuville, Zij.

“Het is de mond die woede sust nog vóór hij bij de lippen komt. Het is een mond die nooit geleerd heeft om te roepen.”
― Maaike Neuville, Zij.

“Pas dan besef je dat wij bestaan bij gratie van de gang. Niets elementairder dan dat broodnodige tussenstuk. Zonder gang was alles één ongedifferentieerde brij. Woonkeuken, kantoortoilet, kinderkamerkelder.”
― Maaike Neuville, Zij.

“Ik heb geleerd om niet-kijkend te zien.”
― Maaike Neuville, Zij.

“Als je vraagt hoe het met iemand gaat, dan wil je graag dat iemand dat ook aan jou vraagt.”
― Maaike Neuville, Zij.

“Er is één stukje van ons lichaam waar we maar met moeite zelf bij kunnen, het is de achterkant van ons hart.”
― Maaike Neuville, Zij.

“Er is iets magisch aan stilzitten in een voertuig dat raast.”
― Maaike Neuville, Zij.

“Hoewel er blikjes, schoenen, houten poten van ongedefinieerde meubelstukken over de omheining zijn gegooid, overwoekert de fauna moeiteloos elk restant van menselijke onverschilligheid.”
― Maaike Neuville, Zij.

“Het is 6.45 uur, het is pikdonker in de kleine badkamer en de stad weet nog niet hoe luid ze kan zijn.”
― Maaike Neuville, Zij.

“Ik heb het gevoel dat ik vecht met de tijd en dat ik, niet eenmaal maar onophoudelijk, verlies. Dat de keuzes die ik maak halve keuzes zijn zodat er constant nieuwe gaten worden geslagen in mijn leven waardoorheen de minuten, de uren, de jaren wegsijpelen en ik nu ben aanbeland op een punt, het is geen punt, maar een smeltende ijsschots, waarop er niet meer genoeg overblijft om nog iemand te worden, maar ook niet genoeg gebeurd is om al iemand te zijn.”
― Maaike Neuville, Zij.