Man's Fate Quotes

“...For that matter, men are perhaps indifferent to power.... What fascinates them in this idea, you see, is not real power, it's the illusion of being able to do exactly as they please. The king's power is the power to govern, isn't it? But man has no urge to govern--he has an urge to compel, as you said. To be more than a man, in a world of men. To escape man's fate, I was saying. Not powerful--all-powerful. The visionary disease, of which the will to power is only the intellectual justification, is the will to god-head--every man dreams of being god.”
― André Malraux, Man's Fate

“ان لكل انسان نوع من الألم يلائم طبيعته”
― André Malraux, Man's Fate

“كل ألم لا يساعد أحدا ألم لا معنى له”
― André Malraux, Man's Fate

“- [...] Ne trouvez-vous pas d'une stupidité caractéristique de l'espèce humaine qu'un homme qui n'a qu'une vie puisse la perdre pour une idée ?
- Il est très rare qu'un homme puisse supporter, comment dirais-je ? sa condition d'homme...”
― André Malraux, Man's Fate

“D'ailleurs, les hommes sont peut-être indifférents au pouvoir... Ce qui les fascine dans cette idée, voyez-vous, ce n'est pas le pouvoir réel, c'est l'illusion du bon plaisir. Le pouvoir du roi, c'est de gouverner, n'est-ce pas ? Mais l'homme n'a pas envie de gouverner : il a envie de contraindre, vous l'avez dit. D'être plus qu'un homme dans un monde d'hommes. Échapper à la condition humaine, vous disais-je. Non pas puissant : tout-puissant. La maladie chimérique, dont la volonté de puissance n'est que la justification intellectuelle, c'est la volonté de déité : tout homme rêve d'être dieu.”
― André Malraux, Man's Fate

“Tous souffrent, songea-t-il, et chacun souffre parce qu'il pense.”
― André Malraux, La condition humaine.

“İnsan bir varlıkta ancak kendi değiştirdiği şeylere sahip olabilir...

"Niye çalıştığını bilmeden günde on iki saat çalışan bir insan için, ne saygınlık, ne de gerçek bir yaşam mümkün değildir." Bu çalışma bir anlam kazanmalı, bir vatana dönüşmeliydi. (...)

Marksizm bir öğreti değil, bir iradedir; proletarya ve yandaşları - yani sizler - için, kendini tanıma, kendini olduğu gibi hissetme, olduğu gibi yenme iradesidir; haklı çıkmak için değil, kendinize ihanet etmeden yenmek için marksist olmalısınız. (...)

Ama marksizmde hem bir kaçınılmaz kader duygusu, hem de bir irade yüceltimi var. Kader ne zaman iradenin önüne geçse, ben kuşkulanmaya başlarım. (...)

Gebereceksek, hiç değilse insan olmak için geberelim. (...)

- Hangi siyasi inanç dünyanın acısını anlatabilir ki?
- Ben acıyı anlatmaktan çox azaltmayı yeğlerim. Sesiniz insanlık dolu. Acıyı huşu içinde seyretmekten ibaret insanlıktan hoşlanmam.
- Başka bir insanlık olduğundan emin misiniz Çen?
- Açıklaması zor... Başka, en azından sadece seyretmekten ibaret olmayan bir insanlık var... (...)

Ben Çin falan kurmak istemiyorum, dedi Suan, ben Çin olsun ya da olmasın, kendi safımdakileri kurtarmak istiyorum. Yoksulları. Ben onlar için ölmeyi, öldermeyi kabulleniyorum. Sadece onlar için... (...)

Bizimkiler için yapabileceğin en iyi şey, ölmeye karar vermektir. Hiçbir insan, bu kararı veren kadar etkili olamaz. (...)

Bir kadını anlayıp açıklamakla uğraşan düşüncede erotik bir şeyler vardır... Bir kadını tanımayı istemek, hep ona sahip olmanın ya da ondan intikam almanın bir biçimidir. (...)

Bir insanın içinde bulunduğu, nasıl desem, insanlık durumuna katlanması çok az rastlanan bir olaydır. (...)

Zaten insanlar belki de iktidarı umursamıyor. Bu düşüncede onları asıl büyüleyen, gerçek erk değil, o mevkinin sağlayacağı tatlı keyifler düşüdür. Kralın erki yönetmektir, değil mi? Ama insan yönetmek istemez: Sizin de dediğiniz gibi, baskı yaomak ister. İnsanlar dünyasında insandan fazla bir şey olmak ister. İnsanlık durumundan kurtulmak diyordum. Güçsüzlük değildir bu: Tam tersine gücünün her şeye yetmesi isteğidir. Güç isteğinin entelektüel bir gerekçelendirmeden başka bir şey olmadığı hastalıklı bir kuruntu, tanrılık isteğidir: Her insan tanrı olmayı düşler. (...) Bir tanrının ideali, gücüne yeniden kavuşacağını bilerek insan olmak; insanın düşü ise kişiliğini yitirmeden tanrı olmaktır... (...)

Modern kapitalizm, güç isteğinden çok, örgütlenme isteğidir. (...)

İnsanın kendinden kurtulması ve başkalarının gözünde başka bir hayata kavuşması için bir giysi yetiyorsa, o zaman insanların gerçekten var olduğu söylenemezdi. (...)

Çağının en güçlü anlamı ve en büyük umuduyla yüklü olan şey için savaşmıştı; birlikte yaşamak istediği insanların arasında ölecekti; yere uzanmış bu insanların her biri gibi hayatına bir anlam kazandırdığı için ölecekti. Uğruna ölmeyi kabullenmeyeceği bir hayatın ne değeri olurdu ki? İnsan tek başına ölmüyorsa, ölmek kolaydır. Ağzına kadar bu kardeşçe iniltiyle dolmuş ölüm, yığınların şehitleri olarak kabul edeceği bu mağluplar meclisi, altın yaldızlı efsanelerin dokunduğu kumaştan yapılmış kanlı bir efsane! Ölümün bakışları üzerine dikilmişken, insanların erkek yüreklerinin ölüler için en az ruh kadar değerli bir sığınak olduğunu haykıran bu kendini kurban ediş mırıltısını duymamak mümkün müydü? (...)

Kaşiflerin keşiflerine değil çektiklerine özeniyorum, beni çeken buydu... (...)

Her ihtiyar bir itiraftır ve bu adar çok sayıda yaşlılığın bomboş gemesinin nedeni, o kadar çok insanın bir zamanlar gerçekten de boş olması ve bunu saklamasıdır. (...)

Bir insan yaratmak için dokuz ay yetmez, altmış yıl gerekir, fedakarlıkla, iradeyle, daha birçok şeyle dolu altmış yıl! Ve bu insan yaratıldıktan sonra, onun içinde çocukluktan, ergenlikten bir şey kalmadığında, gerçekten bir adam olduğunda, ölmekten başka bir işe yaramaz artık o.”
― André Malraux, Man's Fate

“- Qu'entendez-vous par : l'intelligence ?
- En général ?
- Oui.
Ferral réfléchit.
- La possession des moyens de contraindre les choses ou les hommes.
Gisors sourit imperceptiblement. Chaque fois qu'il posait cette question, son interlocuteur, quel qu'il fût, répondait par le portrait de son désir, ou par l'image qu'il se faisait de lui-même.”
― André Malraux, Man's Fate

“- [...] Ah ! pourquoi l'intelligence des femmes veut-elle toujours choisir un autre objet que le sien ?
- Quel est le sien, cher ?
- Le charme et la compréhension, de toute évidence.
Elle réfléchit.
- Ce que les hommes appellent ainsi, c'est la soumission de l'esprit. Vous ne reconnaissez chez une femme que l'intelligence qui vous approuve.”
― André Malraux, Man's Fate