Atiyeh’s Reviews > The Last Flight > Status Update

... و به جایش زندگی جدیدی میسازم؛ زندگی ای جدید از ته مانده ی خاطراتم.

دوران زورگویی گذشته است. من آزادم.

اگر خودمان راوی داستانمان نباشیم هیچ وقت نمیتوانیم کنترل روایت را به دست بگیریم.

... ولی اونچه در زندگی یاد گرفتم اینه که برای اینکه بخشش واقعی اتفاق بیفته اول باید چیزی بمیره. انتظاراتت یا شرایطت. شاید هم قلبت. و این میتونه دردناک باشه. ولی به طرز باورنکردنی آزادی بخش هم هست."

"خیلی طول می کشه تا یاد بگیری چطوری دنیا رو طوری ببینی که آدم هاش با تو کاری نداشته باشن. شوهرم برنامه نچیده بود که قبل من یا الی رو بشکنه فقط داشت طبق امیال خودش رفتار میکرد و داستان خودش رو زندگی میکرد ...

دکس که تظاهر میکرد فرد دیگری است تا بهتر بتواند او را بازیچه قرار دهد و کاسترو که از او انتظارهای غیر ممکن داشت و در عوض برایش هیچ کاری انجام نمیداد. مردهایی که به قول او کارهایی را میدادند که قصد نداشتند سر قول شان بمانند. آدم هایی مثل ایوا همیشه آسیب های جانبی بودند.

گاهی، مرگ یک رویا میتواند تو را رها کند.

هر چیزی که میخواهی در آنسوی ترس است.

حالا نویسنده تصمیم گرفته خیلی دقیق و عمیق به گذشته ی ایو بپردازه و سرعت داستان رو به مثل راه رفتن لاک پشت کنه 🤦🏻‍♀️

خیلی احمق بود که باور کرده بود وید با همه فرق می کند و آن خیانت ضربه ی مهلکی به او وارد کرد ... دلم میخواد اسم وید رو با چند تا اسم دیگه که میشناسم جایگزین کنم 😑