Zohreh Hanifeh’s Reviews > کتابِ نیست > Status Update

چیزی نیست
که مرا
سرِ شوق بیاورد
جز تو
که تو هم نیستی

عطرت
زودتر از تو آمد
تو
زودتر از عطرت رفتی

هر روز به یک بهانه بیرون می روم
کار/ خرید/ قدم زن
اما
امیدوارم تو را ببینم
ناغافل
و خرید را از یاد ببرم
و راه رفتن را
و کار کردن را

خستگی را آغوش تو در می کند
وقتی نیستی
عجالتاً چای می خوریم
چه کنیم؟

عیسا را
صلیب مقدر کردی
مرا
سرگردانی

کاش تو کوچه بودی
کاش تو می ماندی

وقتی می گویند نیست
کاغذ را گفته باشند یا برق را
فرق ندارد
من یادِ تو می افتم

من با
حرف می زنم
من به
عاشقم
جای خالی ات دیگر
کلمه نمی گذارم

باران را نگاه می کنم
شاید که تو دیده باشی ش
و حسرت می خورم

آمدن
و به انتظارِ رفتن
ماندن
که هجران پیشانی نوشت و مقدرِ آدمی ست
این درخت که اینک تکیه گاه توست
امروز منم
این درخت که امروز منم
فردا تابوتت
بمانی درختت می شوم
بمیری تابوتت