Motahhareh ’s Reviews > روز حلزون > Status Update

- تمام دخترهای محل از دست سعید کلافه بودند. به هر دختری که از خیابان سوم رد می‌شد متلکی می‌پراند.
+ چطور شد رفت جنگ؟
- توی محل خیلی چیزها می‌گفتند. پشت هر اتفاقی، زنی پنهان شده دکتر. حالا مادر باشد یا دختر همسایه، زن زن است.

********

حریم امن؟ استاد دانشگاه باشی یا دختر دبیرستانی، فرقی نمی‌کند. همین حالا هم برای این‌که زندگی‌ کنی، باید حریم امن را مثل سیم خاردار دور خودت بپیچی.

گفت: عزیزجان، عشق یک توهم خودساخته‌ی تاریخی است.

هیچ‌چیز توی دنیا اینقدر جدی نیست. طرفدار با مخالف فرقی ندارد. آدم‌ها توی تغییر مسیر دادنِ فوری خبره شده‌اند.
********
یاد تابلو اول اتوبان کرج می‌افتی که نوشته بود به کجا چنین شتابان. بیچاره کدکنی و عاقبت شعرش. گاز بده. به هر آن کجا که باشد به جز این دلِ وامانده.
********
خسرو گفت نامه نوشتن چه فایده‌ای دارد وقتی می‌دانی بعضی نامه‌ها نمی‌رسند.

آن همه سال عاشقی را اگر ول کنم تا برود، باید خودم هم بروم. کجا؟ پیش نامه‌هایی که باد برد شاید.
********
نمی‌دانم اینجا دنبال چه می‌گردم. نامه‌هایی که مادر خسرو از لب دیوار بر می‌داشت و خودم رونوشتش را داشتم؟ دنبال خسرویی که وسط روزگار خوشم گم شد؟ خسرو خودش روزگار خوشم بود.
********
وحید گفت چرا این همه گردو می‌خری؟ کی گردو می‌خورد؟ درکه، فرحزاد، دربند، فرقی نمی‌کند، هر گردی گردوست و هر عشقی خسروست.

نمایشگاه کتاب پر از آدم‌هایی است که در طول سال حتا کتابی را ورق نمی‌زنند. می‌آیند که یادشان برود کتاب نمی‌خوانند و شب، بعد از گزارش مفصل تلویزیون از غوغای نمایشگاه و مردم با فرهنگ، راحت سریال شب شان را ببینند و خیالشان راحت باشد به فرهنگ چند هزارساله، ادای دین کرده‌اند.