Zohreh Hanifeh’s Reviews > غزلیات سعدی > Status Update

ناامید از درِ رحمت به کجا شاید رفت؟

گفتم بروم صبر کنم یک چندی
هم صبر برو که صبر از او نتوانم

در وی نگاه کن که بداند ضمیر تو

بنشینم و صبر پیش گیرم
دنباله ی کار خویش گیرم

(بیتی که در انتهای هر بند تکرار می شد)

گویند بکوش تا بیابی
می کوشم و بخت یاورم نیست!

غزلیات تمام شد :)
حالا فقط مانده ترجیعات، قطعات، رباعیات، ملحقات و مفردات

اگر تو بر دلِ آشفتگان ببخشایی
ز روزگار من آشفته تر چه می خواهی؟

نه گزیر است مرا از تو نه امکان گریز
چاره صبر است که هم دردی و هم درمانی

از من مطلب صبر جدایی که ندارم!