Kianoush Mokhtarpour’s Reviews > جزیره > Status Update

داستان هدیه‌ی گمشده‌ی نمکین خون

پراحساس. چه داستانگوی دلنشینیه آقای مک‌لاود. حتی توصیف‌ها و تشبیه‌هاش هم خوبن

داستان در پاییز
اسبی که سال‌ها در گرما و سرما پابه‌پای مرد کار کرده حالا پیر شده، و نیاز مالی فروختنش را مدام ضروری‌تر می‌کند. بین اعضای خانواده اختلاف نظر هست: تن دادن به اقتضای زندگی و فروختن اسب، یا حرمت گذاشتن به شرف انسانی و نگه داشتن یار دیرین

عجب قصه‌ای. هم داستان جذاب، هم مضمون جالب، هم شخصیت‌پردازی عالی. به‌به

داستان تاریکی بی‌کران

شهری که مردمش نسل در نسل معدن‌کار‌اند. پسر جوان کوله‌‌بردوش به جاده می‌زند تا از این نوع زندگی فرار کند. در راه متوجه می‌شود که هیچ نمی‌داند؛ نه خودش را می‌شناسد نه عمق ریشه‌های خانوادگی را

یه مطلب نامربوط. جوان این داستان هیجده ساله‌ست. و از نطر رشد شخصیتی واقعاً جوانه. ولی این روزها پسر هیجده ساله با ارفاق نوجوون باشه. سن بلوغ فکری داره عقب می‌ره؟

داستان قایق
پسر بر سر دوراهی مصلحت خانواده و علاقه‌ی خودش؛ کنار خانواده ببماند و شغل اجدادیِ ماهیگیری روی قایق را ادامه دهد، یا برود دنبال تحصیل ادبیات

داستان هدیه‌ی گران‌بهای خاکستری

پسر دبیرستانی، که البته درسخون و سربراه بوده همیشه، پاش به میز قمار بیلیارد کازینو افتاده. نیمه شب شده، ولی هنوز خونه نرفته. فکرهایی که تو ذهنش می‌گذره رو روایت می‌کنه نویسنده، و واکنش والدینش رو

چه قصه‌گوی دلنشینیه آقای مک‌لاود. توصیف‌هاش، تشبیه‌هاش، روان‌شناسی‌ش، و خود ماجرای داستان. به به

داستان بازگشت

مرد که حالا آدمی کاملاً شهری شده با همسر و پسر ده ساله‌اش به روستای پدری بر می‌گردند. از دنیای پیراهن سفید و کت و شلوار به دنیای لباس‌های چرک و سیاه از کار در معدن؛ از دنیای سیگار‌های چیده‌شده تو قوطی طلایی به دنیای توتون تف کردن. تضاد بین این دو نوع زندگی و نگاه متفاوت آدم‌های داستان به این قضیه