Zy’s Reviews > کودک، خانواده، انسان > Status Update

عواطف بشری شخصیت انسان را رشد می دهد . هر چه عواطف ما عمیق تر شود ، انسان تر می شویم .

اگر قرار است احساسات یک والد چرخ یک خانواده را بگرداند ، این احساسات باید تحت مراقبت قرار گیرند .

بچه ها نیاز به احساسات واقعی دارند . اگر صدایمان چیزی بگوید و حرکات و رفتارها چیز دیگری ، بچه ها را دیوانه خواهیم کرد .

من که مهم ترین کارها را به عهده داشتم_یعنی تربیت انسان ها_احساساتم را مدام انکار کردم،انگار هیچ اتفاق خاصی نمی افتد.چگونه این همه از احساساتم دور افتاده بودم؟چگونه مدام خود را مجبور به کارهایی می کردم که احساسم خلاف ان را امر می کرد؟

جیزی در درونم تغییر کرده است . این مسئله در صدایم منعمس است. احساس می کنم دیگر دلم نمی خواهد مادر نمونه دهر باشم . یعنی کسی که از همه با قدرت تر است و در یک لحظه همه راحتی های دنیا را فراهم می اورد .

برای انسان تربیت کردن ، روش های انسانی لازم است .

باارزش ترین چیزی که می توان به یک کودک ارزانی داشت ، یک شناخت مثبت و واقع بینانه از خودش است . حالا این شناخت از خود چگونه به دست نی اید ؟ نه یکباره ، بلکه به اهستگی و طی تجربه های مکرر .

کاش می توانستم والدین را متقاعد کنم که دردکشیدن،رشد بچه ها را تسریع می کند،و مبارزه،شخصیت انها را می سازد.والدین انقدر دلشان می خواهد فرزندان شان را خوشحال ببینند که انها را از تجربه رشددهنده ای مانند یاس،محرومیت و غم محروم می کنند.

کارمان ساختن بچه هاست ، اجرمان پاسخ های روزمره مان ، و سرپناه مان به ثمر رساندن انسانیت به طور کامل در کودک مان است .

نظر من این است : هدف بزرگ ما این است که راهی بیابیم که کمک کند فرزندانمان را راسخ و انسان بار بیاوریم . چه حسنی دارد که بچه تمیز ، مودب و خوش مشربی داشته باشیم که نظاره گر مشقت انسان ها باشد اما بی تفاوت بماند؟