Mohammad’s Reviews > هیاهوی زمان > Status Update

جذاب و متفاوت
روایت جذابی از زندگی یک آهنگساز مشهور در یکی از مهم ترین دوره های تاریخی.
نه میشد بگی قهرمان داشت، نه نداشت. گاهی انکار داشت بهش خزده می گرفت، ولی به قول خودش باید آدم ها رو در شرایظشون دید.
اطلاعات تاریخی به حدی بود که مجبورم تاریخ روسیه رو بخونم.
کنابه ها و جملات بی نظیری داشت و من خیلی جاها رو علامت زدم.
آخرای کتاب حس این رو داشتم که دارم یک تراژدی می خونم.

بعد از خوندن خلاصه تاریخ رویسه، مخصوصا

ولی به نظرش پیکاسو یک حرامزاده ترسو بود. چقدر راحت بود کمونیست بودن بدون اجبار به طندگی تحت سلطه کمونیسم! پیکاسو می توانست حقیقت را بیان کند، ولی چرا زبان کسانی نمیشد که دهانشان دوخته بود؟ در عوض مثل پولدارها در پاریس و جنوب فرانسه می نشست و پشت سر هم کبوتر صلح حال به هم زنش را می کشید. از ریخت آن کبوتر کثافت بیزار بود. و همان قدر از بردگی عقاید متنفر بود که از بردگی جسمانی

یکی از تظاهرات کننده های بیرون هتل والدورف آستوریا پلاکاردی به دست داشت که رویش نوشته بود " :شوستاکوویچ، ما می فهمیم!". چقدر کم می فهمیدند... و چه از خودراضی برمی گشتند به آپارتمان دنج آمریکاییشان، راضی از اینکه یک روزشان را صرف خوبی و آزادی و صلح جهانی کرده اند.

رمان سختیه لااقل برای من، اولش به خاطر روایت شدیدا غیرخطی و بعدش به دلیل عدم اطلاع من از تاریخ روسیه. به هرحال تا اینجا جذاب بوده و بعضی از جملاتش درخشان اند.