Peiman’s Reviews > ساما > Status Update

«از خودم پرسیدم، نه که برای چه زنده هستم، بلکه برای چه زندگی کرده‌ام. به این نتیجه رسیدم که از سرِ انتظار بوده و از خودم پرسیدم آیا هنوز منتظر چیزی هستم. به نظرم رسید که بله.
همیشه جایی برای انتظار بیشتر هست.
با این همه، این‌ها را عقل من تشخیص می‌داد، اما با کنار گذاشتن آن، اسیر سکونی بی‌رحم می‌شدم، انگار سهم من دیگر به پایان رسیده باشد، انگار دنیای خارج، به دلیل عدم حضور من در آن، از این پس دیگر متروکه شود.»