Peiman’s Reviews > پرنده خارزار > Status Update

شما مردا سروته یه کرباسید. شما اون پروانه‌ای هستید که نمی‌دونه شعله، روزنه‌ی روز نیست، و مُردید به اون که دریابید سرما و شب و سرپناه و خوراک گرم و عشقی و کودکی باید تا از گزند در امان بود. اما مگه چشمتون همچین چیزایی رو می‌بینه! نه، بی‌پروا تن به شعله می‌سپرید.

«از گل نازنینت بی‌خبری، خارهای تیز و سختی درآورده.»

«چه وحشتناک است که شخصی اینقدر برای آدم معنا داشته باشد.»

«اگه عمرمو به باد بدم و بخوام چیزی رو از بین ببرم که نابودشدنی نیست از خودم ابلهی ساختم. بهترین کاری که از عهده‌ام بر میاد به کار گرفتن ضعفه نه نادیده‌گرفتن وجودش.»

«مردی که چیزی برای از دست دادن ندارد آمادگی به دست آوردن همه چیز را دارد. مردی هم که احساسی نداشته باشد نمی‌توان آزُردش.»

«تو خوشبختی که از این زندگی ملالت‌بار درگذشته‌ای. شاید دوزخ همین است، بستگی زمینی دراز ما. شاید دوزخیان زمین ماییم.»

مگی: اشتباه ما در چیه؟
مادر فیونا: در به دنیا اومدن.

«بهتره با ناشناخته دست‌وپنجه نرم کنیم.»

«فقط آنان که می‌لغزند و می‌افتند از فرازونشیب راه باخبرند.»