Mohammadreza’s Reviews > عقاید یک دلقک > Status Update

من رو ببخشید که در حوزه ادبیات خیلی ناشی هستم و قراره به برنده نوبل ادبیات فقط دو ستاره بدم. متاسفانه من خیلی ارتباط نگرفتم. جناب هاینریش بل عزیز ببخشید.

گاه برایم جنایات اخلاقی که روزنامه‌ها خیلی در این‌باره می نویسند قابل درک است، و وقتی تصور می‌کنم که هنوز چیزی به نام «وظیفه زناشویی» وجود دارد دار دلواپسی می‌شوم. و اگر این کار را دولت و کلیسا طبق قرارداد به‌عنوان یک وظیفه برای زن تعیین کرده باشد، آن‌وقت باید روابط زناشویی را هم چیزی شبیه به جنایات اخلاقی دانست. محبت و صمیمیت را نمی‌توان به کسی تکلیف کرد.

آن‌‌ها به‌خوبی می‌دانند که حتی یک هنرمند بی‌وجدان هزار بار بیشتر از یک مدیر باوجدان، انصاف و وجدان دارد و آن‌ها سلاحی در اختیار دارند که هیچ‌کس قادر به مقابله به آن‌ها نیست:
واقف بودن به این حقیقت محض که یک هنرمند اصلا کار دیگری به‌غیر از پیشه‌ی خودش بلد نیست انجام دهد:....یک هنرمند همچون یک زنی است که چیزی غیر از ابراز محبت و عشق نمی‌داند و فریب هر مرد بی‌سروپایی را می‌خورد. هنرمند و زن بهترین برای استثمارند!...

او همچنین گفت که انتظار آن لحظات برای او بسیار باشکوه است ، اما آن‌ها هرگز نمی‌آیند اگر اون منتظر باشد، همیشه غیر منتظره‌اند و دقیقا مثل ابدیت.

به همین فکر کرده است: هیچ! یک‌بار از او پرسیدم:
«وقتی دچار این حالت می‌شوی به چه چیز فکر می‌کنی؟»
او گفت:
«تو واقعا نمی‌دانی؟»
گفتم :
«نه»
و او یواش گفت:
«به هیچی، من به هیچی فکر می‌کنم.»
گفتم:
«اما به هیچ‌چیز که نمی‌شود فکر کرد.»
و او گفت:
« چرا، می‌شود، من در این لحظات احساس می‌کنم ناگهان درونم کاملا خالی شده است، مثل مستی و دلم می‌خواهد کفش‌ها و لباس‌هایم را هم درآورم و به گوشه‌ای پرتاب کنم بدون هیچ باری.»

متن کمی سخت شروع شد اما در ادامه بهتر شده!

میخکوبم کرد در حین خوندن صفحات ابتدایی و دوست دارم یک روز تعطیل و با فراغت خاطر کلش رو بخونم، آمین.