Mümin > Recent Status Updates

Rüyada okunmuş bir şiir gibi, geldiği kadar hızlı yok oldu.

Çünkü filmlerde yakın çekimler, uzak çekimler, ana çekimler, karartmalar ve peş peşe gösterilen kısa sahneler olur. Hayat denen şeydeyse daimi bir akış vardır, Şelale'ye ve ötesine akan nehirdeki gibi. O nehirden kurtulmak imkansızdır.

Kitap yarısında bambaşka bir konuya daldı, Aamir Khan'ın Fanaa diye bi filmi vardı, onda da filmin yarısında konu birden değişiyordu ondaki gibi bi şaşkınlık var üzerimde :) tabii işin mübalağası bu, o filmdeki kadar acayip sanki tür değişmiş gibi keskin bir durum yok ama bakalım. İlerleyen sayfalar ne gösterecek? :)

Bu konuda ilginç olan, bozulmayan cesetlerin ya aziz, evliya ya da şeytani, vampir kabul edilmiş olmasıdır. Kutsal görülenle şeytani ya da tekinsiz görülen bir kez daha birlikte karşımıza çıkmaktadır...

Sert, telaşlı bir ses. Kimin?

Birdenbire her şey sıklaştı ve eskidi.

Cehennemin peyzajı , imgelem tarihindeki en büyük ortak inşa projesidir.

Az kaldı :) çok yavaş okuyorum, buna bir çare bulmam gerek. :)

Eh Lootie, dedi Irene sakince, belki seni de bacaktan ibaret kocaman bir kedi kovalıyor olsaydı, sen de o anda yapılacak en akıllıca şeyin ne olduğunu bilemezdin.

Oğuz Atay tam tespit adamıymış, üstelik internet çıkıp da tespit kasmak moda olmadan önce :) internetin dili ingilizceyle söylersek: "before it was cool!" :)

Hâkim veya onun mübaşiri, yukarıda semada görüldü!

İşte bu ülkedeki korkunç olayların, fırtınalı serüvenlerin kaderi: Her şey sonunda gevşiyor ve zavallı bir zabıta haberi olup çıkıyor.

İyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı.

Duygulara hitap eden bir kitap, hissedilecek çok şey var içinde.

Bazen neden yoktur. Asıl korkunç olan da bu.

Nöronal etkinlikler ile günlük yaşantımızdaki deneyimler arasında ilişki kurabilen bir kuramın peşinde diyaloğa devam. Ama iki düşünür bu konuyu genişletmekte biraz yavaş davranıyorlar. Sayfalardır aynı şeyi tartışıp durmaları okur açısından kitabın verdiği zevki azaltıyor.

Bir bilim insanı ile bir filozofun diyaloğu biçiminde ilerliyor kitap. İki farklı bakış açısı.

Bağrından yaşam veren toprak, cesedi de kucaklar, doğum ve ölümün rahmi niteliğindedir.

Kitabı hemen hemen yarılamışken şunu söyleyeyim: Bilim felsefesine ilgisi olanlar kaçırmasın bunu. Klasik bir deyim olacak ama ufku iki katına çıkaracak yaklaşımlar içeriyor.

Bizim beynimiz, karşılıklı çıkar için biraraya eklenmiş sinekler, yarasalar ve solucanlardır. Beynimizin bu parçaları sürekli olarak birbirleriyle konuşuyor. Andan ana algıladıkları şeyi paylaşımlı geometri diline çeviriyorlar. Beyin böyle bir şeydir. Bilinçli olmak böyle bir şeydir.