Status Updates From گزینه اشعار حسین منزوی

اما تو نیستی و در این پرسه، بی تو، من
جویی غریب و خسته و تنها و تک‌رُوَم
دریای من تویی و در این جست‌وجوی کور
سرگشته در هوای تو گم‌گشته، می‌دوم

خورشیدِ ما به چوبه‌یِ اعدام بسته شد
از صبح و آفتاب در این‌جا، سخن مگو

خوشا از عشق مردن در کنارت ای که طعمِ تو
حلاوت می‌دهد حتی شرنگ تلخ مردن را

"افسانه‌ی جویبار کوچک زیباست
یا قصه‌ی رودی که سراپا غوغاست؟
رفتن زیباست _ نفسِ رفتن _ اما
ناز قدمی که آرزویش دریاست"

"دریای من! کجات بجویم که هر طرف
مرداب گونه‌ای است، نهان در مسیر من
کی می‌شود نشان تو _ مرغابیان تو _
چونان طلایه‌ی تو، عیان در مسیر من"

تا اینجای کار چند غزل خواندم که زیاد مورد پسند نبود.