Pablo Neruda > Quotes > Quote > Agir(آگِر) liked it

Pablo Neruda
“به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
اگر سفر نكنی
اگر كتابی نخوانی
اگر به اصوات زندگی گوش ندهی
اگر از خودت قدردانی نكنی
به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
زماني كه خودباوري را در خودت بكشی
وقتي نگذاري ديگران به تو كمك كنند
به آرامي آغاز به مردن می‌كنی
اگر برده‏ی عادات خود شوی
اگرهميشه از يك راه تكراری بروی
اگر روزمرّگی را تغيير ندهی
اگر رنگ‏های متفاوت به تن نكنی
يا اگر با افراد ناشناس صحبت نكنی
تو به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
اگر از شور و حرارت
از احساسات سركش
و از چيزهايی كه چشمانت را به درخشش وامی‌دارند
و ضربان قلبت را تندتر مي‌كنند
دوری كنی

تو به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
اگر هنگامی كه با شغلت،‌ يا عشقت شاد نيستی، آن را عوض نكنی
اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نكنی
اگر ورای روياها نروی
اگر به خودت اجازه ندهی
كه حداقل يك بار در تمام زندگي‏ات
ورای مصلحت‌انديشی بروی
امروز زندگی را آغاز كن
امروز مخاطره كن
امروز كاری كن”
پابلو نرودا

Comments Showing 1-2 of 2 (2 new)    post a comment »
dateUp arrow    newest »

message 1: by Farnoosh (new)

Farnoosh Farahbakht هر چند وقت یک بار نیاز دارم این شعر رو بخونم و باز به خودم یادآوری کنم


message 2: by Agir(آگِر) (new)

Agir(آگِر) Farnoosh wrote: "هر چند وقت یک بار نیاز دارم این شعر رو بخونم و باز به خودم یادآوری کنم"

منم تا حالا چندین بار خوندم
وقتی نمی فهمم چراالان بر روی زمین گردان دارم میگردم
حس بدی بهم دست میده
یکی این شعر و یکی شعر حافظ
و درد حس کردن هستی را از ین میبرند
برام مانند تریاکند
صادق میگه
صادق میگه برای انسان هیچ دردی بدتر از حس کردن هستی نیست


back to top