Violet

“مرد دیگر، آدم ها می‌میرند، سکته می‌کنند یا زیر ماشین می‌روند، گاهی حتی کسی عمدا از بالای صخره‌ای پرتشان می‌کند پایین. این ها، البته مهم است، ولی مهم‌تر همان نبودن آنهاست، این که آدم بیدار شود و ببیند که نیستش، کنار تو خالی است. بعد دیگر جای خالیشان می‌ماند، روی بالش، حتی روی صندلی که آدم بعد مردنشان خریده است. آن وقت است که آدم حسابی گریه‌اش می‌گیرد، بیشتر برای خودش که چرا باید این چیزها را تحمل کند.”
― Houshang Golshiri, آینه‌های دردار

“بی هدف "رفتن" گاهی خطرناک تر از بی هدف "ماندن" است. اگر بی هدف بمانی دست کم پلی را پشت سر خراب نکرده ای.
"اینجا نبودن" دلیل کافی برای تغییر مسیر زندگی نیست”
― منصور ضابطیان, استامبولی

“مه اینها به کنار، وقتی بیشتر از همیشه متعجب می شوم که در سوپرمارکت می بینم روی یک بسته وکیوم شده کالباس نوشته شده
Hindi
یا همان هندی خودمان. کلمه را توی گوگل ترنسلیت پیدا می کنم که یعنی بوقلمون! این در حالی ست که در بسیاری از زبان های دنیا به بوقلمون می گویند ترکی
Turkey
اما واقعا حسابی گیج می شوم وقتی چند روز بعد توی باغ وحش استانبول می بینم کنار قفس آفتاب پرست ها نوشته اند بوقلمون!”
― منصور ضابطیان, استامبولی

“توی شهرستان مثل تهران نیست. توی شهرستان آدم کتاب می خواند. چون یا باید تریاک بکشد، یا باید عرق بخورد، یا باید قمار بازی کند یا باید بیفتد دنبال زنها. و همه اینها پول می خواهد. می ماند فقط کتاب خواندن. من هم کتاب می خواندم”
― رضا براهنی, چاه به چاه