شعر سـپـيـد discussion
دلم زمستان است
date
newest »
newest »
صدای گریه ها را پشت دیوار خفه کردم...اما
من به جای ِ شما بودم این یه قسمت رو کامل حذف می کردم. این طور زیباتر می شه.
نور از تمام دریچه هایی که به زندگی باز بود خودش را داخل می کشید
و همه چیز چقدر روشن و گرم بود
که باد وزید
پرنده ترسید و از سر دل هایمان پرید
باد تمام برگ های بید مجنون را چید
گریه نکردم و غصه ها پشت لبخندهای تاریکم ماندند
پشت دیوار های تنم و تو هیچ نفهمیدی
آرام آرام ترک برداشتم و تو هیچ نفهمیدی
سینه ام قفس گریه های بی صدایم شد
کنار چشم های سنگی ات و تو هیچ نفهمیدی
صدای گریه ها را پشت دیوار خفه کردم
...اما
هنوز چشم هایم قاب لحظه های تلخ آن روز است
حافظه ی گوش هایم پر از صداهای آن روز است
و از درز دیوار های دلم هنوز سوز آن روز می وزد