ارسطو همانند افلاطون سعی در پاسخ به این سوال داشت که غایت زندگی انسان چیست؟ نظریات ارسطو برخلاف افلاطون در واحد هر انسان مطرح میشوند. به عبارت دیگر نسخه ی فلسفی ارسطو برای جامعه نیست بلکه برای زندگی شخصی افراد است. در پاسخ به غایت زندگی اتسان، ارسطو از واژه ی یودایمونیا استفاده میکند. و در تعریف آن، سبک زندگی ای مطرح میشود که غایت هر انسانی هست. ارسطو معتقد است انسان ها بالذات بدنبال این نوع از زندگی هستند و تمام تلاش ایشان متوجه یودایمونیا است. به طور مثال فردی پول را برای خرید لباس فاخر میخواد و لباس فاخر برای جلب نظر کسی طلب میکند. و طلب آن فرد از این رو است که قرار هست با آن فرد به یودایمونیا برسد. د دیگر این پرسش که یودایمونیا را برای چه میخواهد ، معنی ندارد. معنی ندارد که بپرسیم هدف از کسب یودایمونیا چیست. در ادامه برای تعریف و مصادیق زندگی یودایمون، ارسطو میگوید که از آنجا که وجه متمایز کننده ی انسان تفکر است و فکر کردن هست که در واقع عالی ترین فعالیت نوع بشر میباشد، زندگی یودایمون زندگی قرین با تفکر و تامل است. تفکر و تامل خود نیز سطوحی دارد. از تفکر در نحوه ی کنش و عمل در من است های روزانه تا تاملات عمیق تر فلسفی. نمود تفکر در عمل، با فضایل رفتاری مشخص میشود. فضیلت یعنی انجام عمل خاص متناسب با موقعیت. عمل فضیلانه تاکی از تفکر و عمل غیر فضیلانه مغایر با ز ندگی یودایمون است. عمل فضیلانه منجر به نسخه ی بهتر زندگی فرد میشود. عین بازی شطرنج. هر چه شما پیش بینی دقیق تری از مسیر های پیش روی زندگانی داشته باشید و متناسب تر عمل کنید، فضیلانه تر عمل کرده اید. علو تفکر، در تفکر و تعاملات فلسفی میباشد. شاید در این نوع تفکر، اندیشیدن از مقام مصلحت اندیشی برای خود فرد بالاتر رفته و نگاهی جامع تر به ماهیت و چیستی هستی بیاتدازد. مفاهیم بنیادین که در اخلاق نیکوماخوس مطرح میشوند، عناوینشان از قرار زیر است. یودایمونیا ارگون فضیلت حد وسط عمل رفتار عمل ناگریز رفتار ناخواسته
نقد؛ به نظرم یکی از نقد های وارده بر این طرز تفکر ، این است که خود ارسطو دایره ی گسترده ای از تاملات فلسفی را رها کرده و به روش زندگی یودایمون پرداخته است. به عبارتی تعاملات در مسائل بزرگتر از نظر وی افتاده و خود در دام سطح پایین تر تفکر که همانا انتخاب عمل متناسب با شرایط است، به تله افتاده. از طرفی تمامی قرین ها ی یودایمونیا، معادل شکوفایی بالندگی سعادتمندی گذشته از این که مبهم هستند و نیازمند قیاس با یک معیار هستند. به عبارتی یودایمونیا را نمیتوان به طور واحد و مستقل تعریف کرد. تعریف یودایمونیا وام دار به جهان بینی تعریف کننده دارد. شایسته تر بود که ابتدا یک حقیقت کلی و مستقل و متقن به عنوان مثال وجود خالق یا عدم وجود، یا سمت و سوی نظام مدنی مشخص میکردید و بر اساس آن نسخه ای برای افراد پیچیده و یا یودایمونیا پیچیده میشد. تعریف ارسطو از یودایمونیا انسان را به فکر مصلحت اندیشی در انتخابات روزمره که نهایتا منجر به بهروزی و راحت طلبی و یا لذت طلبی میکشد.
نظریات ارسطو برخلاف افلاطون در واحد هر انسان مطرح میشوند. به عبارت دیگر نسخه ی فلسفی ارسطو برای جامعه نیست بلکه برای زندگی شخصی افراد است.
در پاسخ به غایت زندگی اتسان، ارسطو از واژه ی یودایمونیا استفاده میکند. و در تعریف آن، سبک زندگی ای مطرح میشود که غایت هر انسانی هست. ارسطو معتقد است انسان ها بالذات بدنبال این نوع از زندگی هستند و تمام تلاش ایشان متوجه یودایمونیا است. به طور مثال فردی پول را برای خرید لباس فاخر میخواد و لباس فاخر برای جلب نظر کسی طلب میکند. و طلب آن فرد از این رو است که قرار هست با آن فرد به یودایمونیا برسد. د
دیگر این پرسش که یودایمونیا را برای چه میخواهد ، معنی ندارد. معنی ندارد که بپرسیم هدف از کسب یودایمونیا چیست.
در ادامه برای تعریف و مصادیق زندگی یودایمون، ارسطو میگوید که از آنجا که وجه متمایز کننده ی انسان تفکر است و فکر کردن هست که در واقع عالی ترین فعالیت نوع بشر میباشد، زندگی یودایمون زندگی قرین با تفکر و تامل است.
تفکر و تامل خود نیز سطوحی دارد. از تفکر در نحوه ی کنش و عمل در من است های روزانه تا تاملات عمیق تر فلسفی.
نمود تفکر در عمل، با فضایل رفتاری مشخص میشود.
فضیلت یعنی انجام عمل خاص متناسب با موقعیت. عمل فضیلانه تاکی از تفکر و عمل غیر فضیلانه مغایر با ز ندگی یودایمون است.
عمل فضیلانه منجر به نسخه ی بهتر زندگی فرد میشود. عین بازی شطرنج. هر چه شما پیش بینی دقیق تری از مسیر های پیش روی زندگانی داشته باشید و متناسب تر عمل کنید، فضیلانه تر عمل کرده اید.
علو تفکر، در تفکر و تعاملات فلسفی میباشد. شاید در این نوع تفکر، اندیشیدن از مقام مصلحت اندیشی برای خود فرد بالاتر رفته و نگاهی جامع تر به ماهیت و چیستی هستی بیاتدازد.
مفاهیم بنیادین که در اخلاق نیکوماخوس مطرح میشوند، عناوینشان از قرار زیر است.
یودایمونیا
ارگون
فضیلت
حد وسط
عمل
رفتار
عمل ناگریز
رفتار ناخواسته
نقد؛ به نظرم یکی از نقد های وارده بر این طرز تفکر ، این است که خود ارسطو دایره ی گسترده ای از تاملات فلسفی را رها کرده و به روش زندگی یودایمون پرداخته است. به عبارتی تعاملات در مسائل بزرگتر از نظر وی افتاده و خود در دام سطح پایین تر تفکر که همانا انتخاب عمل متناسب با شرایط است، به تله افتاده. از طرفی تمامی قرین ها ی یودایمونیا، معادل شکوفایی بالندگی سعادتمندی گذشته از این که مبهم هستند و نیازمند قیاس با یک معیار هستند. به عبارتی یودایمونیا را نمیتوان به طور واحد و مستقل تعریف کرد. تعریف یودایمونیا وام دار به جهان بینی تعریف کننده دارد. شایسته تر بود که ابتدا یک حقیقت کلی و مستقل و متقن به عنوان مثال وجود خالق یا عدم وجود، یا سمت و سوی نظام مدنی مشخص میکردید و بر اساس آن نسخه ای برای افراد پیچیده و یا یودایمونیا پیچیده میشد. تعریف ارسطو از یودایمونیا انسان را به فکر مصلحت اندیشی در انتخابات روزمره که نهایتا منجر به بهروزی و راحت طلبی و یا لذت طلبی میکشد.