“იგი ადამიანს, სულ ცოტა, რეალობის ერთი ნაწილის – საზოგადოების - წევრად მაინც აქცევს. ლიბიდოზური კომპონენტების უდიდესი – ნარცისისტული, აგრესიული და თვით ეროტიკული - ნაწილის შრომად და მასთან დაკავშირებულ ადამიანურ ურთიერთობებად გარდაქმნა მას თავისთავად ძალზე ღირებულს ხდის და, შესაბამისად, საზოგადოებაში მისი ადგილის განმტკიცება და აუცილებლობა აბსოლუტურად გამართლებულია. განსაკუთრებული დაკმაყოფილება საკუთარი ნებით არჩეულ სამუშაოს მოაქვს. ამ დროს სუბლიმაცია არსებულ მიდრეკილებებს და კონსტიტუციურად გაძლიერებულ ლტოლვებს წამყვანად ან სასარგებლოდ აქცევს”