“.
#ازآنچه_سین_میخواند .
.
.
«نیازی نیست بگم هاراکیری یه خودکشی اشرافیه. ...» مشتری دودل بود. وزن شمشیر را در دستانش حس می‌کرد.
«می‌ترسم شجاعت این کار رو نداشته باشم. شما سرویس خدماتی ندارید؟» میشیما ناراحت شد و گفت« اُه! نخیر، ما قاتل نیستیم. باید بدونید که این جرمه. ما این‌جا فقط تأمین کننده‌ی نیاز
مردمیم، ولی بعدش دیگه خودشون باید به کارشون برسند....»
«خیلی از مردم آماتورند. می‌دونید، از هر صد و پنجاه هزار نفری که دست به خودکشی می‌زنند، صد و سی و هشت هزار نفر شکست می‌خورند. اغلب‌شون علیل می‌‌شن و می‌افتند روی ویلچر، از ریخت و قیافه می‌افتند، ولی ما... این طوری نیستیم. ما خودکشی رو تضمین می‌کنیم. اگه نمردید، پول‌تون رو پس می‌دیم. حالا بفرمایید، از این خرید پشیمون نمی‌شید. ورزشکاری مثل شما! فقط یه نفس عمیق بکشید و برید سمت هدف‌تون. در ضمن همون‌طوری که همیشه می‌گم "شما فقط یک‌ بار می‌میرید، پس کاری کنید که اون لحظه فراموش نشدنی باشه."» میشیما پول معلم ورزش رو توی صندوق گذاشت. وقتی باقی پولش را پس می‌داد، گفت«صبر کنید، می‌خوام یه ترفند بهتون بگم...»
نگاهی به اطراف انداخت تا مطمئن شود کسی دوروبرش نباشد. بعد توضیح داد،« وقتی شمشیر رو تو دلت فرو کردی، روی زانوهات خم شو؛ چون اگر هم عمیق نره تو، وقتی از حال بری تا دسته فرو می‌ره. وقتی دوست‌هات جسدت رو کشف کنند، خیلی تحت ‌تأثیر قرار می‌گیرند. چی؟ هیچ دوستی نداری؟ خب در عوض پزشک آمبولانس رو تحت تأثیر قرار می‌دی.» .

ژان توله - مغازه‌ی خودکشی”