“...διάβαζε με τον τρόπο που άλλοι προσεύχονται, που οι παίκτες παίζουν κι οι μεθυσμένοι στυλώνουν ναρκωμένοι τα μάτια στο κενό. Διάβαζε με μια τόσο συγκινητική κατάνυξη, που έκτοτε κάθε άλλος άνθρωπος που διαβάζει πάντα μου μοιάζει βέβηλος...

Ο Παλαιοβιβλιοπώλης Μέντελ”