“از آنچه به مردم می گوید بیش تر خودش دل گرم می شود. کم کم پی برده است که مهم، فهمیدن یا نفهمیدن طرف نیست. طرف می خواهد بفهمد، می خواهد نفهمد. مهم این است که گوینده، مطالب را برای خودش می گوید. به خودش چیزی را تلقین می کند یا دست کم برای موقع سخنرانی تمرینی می کند.”