“Πέρασαν είκοσι πέντε χρόνια για να ξαναιδωθούν και να ξαναμιλήσουν. Κατά τη διάρκεια αυτής της χαμένης ζωής, πρέπει να θυμήθηκαν πολλές φορές εκείνη την ημέρα, ν'αναρωτήθηκαν γιατί και πώς έφτασαν σ'αυτό το σημείο και αν άξιζε τον κόπο να γίνεται κανείς εκτός εαυτού με κάποιον για ασήμαντα πράγματα που με τον καιρό ξεχνιούνται. Η μνήμη μας είναι έτσι φτιαγμένη, ώστε να διαγράφει τις κακές αναμνήσεις και να κρατάει μόνο τις καλύτερες.”