“~ Το φιλί της σειρήνας ~

Απόψε μια σειρήνα σαν πνίγεται στο δάκρυ,
μετρά τις μέρες που η θάλασσα σε πήρε
γλυκιά αγάπη πρωινή.
Kαθώς τινάζει τα μαλλιά
τη χαραυγή,
σταχτή χρυσή,
μούσες, γοργόνες, μάγισσες,
ναύτες, δελφίνια, πέλαγα
γλυκολαλούν.
...
Απόψε μια σειρήνα σαν πνίγεται στο δάκρυ,
μετρά τις νύχτες και τα άστρα στο σκοτάδι
αστροφεγγιά του ουρανού.
Kι' όταν διψάσει για φιλιά
τη χαραυγή,
σταχτή χρυσή
μούσες, γοργόνες, μάγισσες,
ναύτες, δελφίνια, πέλαγα
σκύβουν να πιούν.
...
Το σ' αγαπώ το δροσερό σου στέλνει
σαν τρυφερό, αφρόπλεκτο αγέρι του γιαλού,
κυματιστά τα δροσερά της λόγια,
την αμμουδιά χρυσίζοντας τα πόδια σου φιλούν.

©Αντώνης Περδικάρης -Ποίηση”