“ბუნებას, ვნებათა და გულისთქმათა ქარტეხილების მოყვარულ ბუნებასაც კი წესად აქვს დადებული, რომ ყოველ ქარტეხილს, ყოველგვარ ვნებას ახალ-ახალი საზრდელი ასულდგმულებდეს. საამისოდ კი დროა საჭირო, რათა ის ახალი საზრდელი იქნეს მოწეული, რადგან იმას, იულა უორნერს, უკვე გაუჩანაგებია, შთაუნთქავს, გაუცამტვერებია, რაც რომ მის ირგვლივ იყო. და ამ დროს სულ ის მახსენდებოდა ხოლმე...ელენეებს და სემირამიდებს ცოლად არ ირთავენ, მათი გულისთვის თავს იღუპავენო მხოლოდ.”