“Η ζωή ξεκινάει με ένα παραμύθι, που μιλάει για το κάπου και και το κάποτε, που μαθαίνει στο παιδί να μη φοβάται, γιατί εκείνα που πρόκειται ν΄ακούσει έχουν συμβεί κάπου μακριά. Και όπως το παιδί μεγαλώνει όλο και πλησιάζει στον κόσμο εκείνο του παραμυθιού, με τους λύκους και τους γίγαντες, με τους καλούς και τους κακούς. Και το παιδί μεγαλώνει και το παραμύθι γίνεται μύθος και η ζωή αγώνας.. Μα οι ψυχές και οι μνήμες αναγνωρίζουν μόνο έναν αγώνα, τον αγώνα των ανθρώπων που δεν ξεχνούν κάθε πρωί να μυρίζουν τα αρώματα της ζωής, τις ψυχές, τις καρδιές, τις πράξεις και τις θυσίες εκείνων που έζησαν. Μόνο έτσι οι άνθρωποι γίνονται παιδιά και η ζωή γίνεται ξανά παραμύθι που περιμένει να ειπωθεί.”