“Սիրելի՜ս,
այնքան վաղուց չես խմել ինձնից,
որ հասցրել եմ կուտակվել –
ծով եմ կտրել ներհոսող անձրևներից
ու ստորգետնյա ակունքներից քաղցրացել եմ:

Քեզ համար լցված այս ծոցը չի մտել ոչ ոք
և հիմա անուշ եմ ու անաղմուկ,
ազնիվ եմ ու թունդ՝ դանդաղ ունենալու համար:”