“دوستت می دارم , بی آنکه بخواهمت

سالگشتگی ست این؟

که به خود در پیچی ابروار

بغُری بی آنکه بباری؟

سالگشتگی ست این

که بخواهیَش

بی آنکه بفشاریش؟

سالگشتگی ست این؟

خواستنش

تمنای هر رگ

بی آنکه در میان باشد

خواهشی حتی؟

نهایت عاشقی ست این؟

آن وعده دیدار در فراسوی پیکرها؟”