“پرسیدم از اوستاد دانا
از حالت عاشق توانا
کاو را به مراد خویش ره بود
مهلت دادن چه کارگه بود؟
کامی که بر آمدش در آن حال
ناکام چرا گذاشت سی سال؟
گفتا که به یک مراد، حالی
کشتی تنش از نشاط خالی
زان کام نجست از آن پریزاد
تا خانه ی عشق ماند آباد
از کام گرفتنی چنان سست
سی سال نشاط خویشتن جست”