“Sarp,” dedi küçük bir mırıltı eşliğinde ve adamın kendisini belinden tutup çektiğini, yüzünü ise saçlarının arasına gömerek kokusunu duyumsamaya çalıştığını anladı. Küçük hıçkırığı önünü alamadığı şiddetli hıçkırıklara dönüşürken, kollarını onun boynuna sımsıkı dolamayı sürdürüp, “Çok korktum,” diye fısıldadı. “O kadar korktum ki… Sana bir şey oldu sandım.”
“Şşşt,” diyerek onu susturan adam, merdivenlerin başında genç kızı hafifçe kendinden uzaklaştırdı. Elini kızın yüzüne uzatırken, bakışlarında Ela’nın elle tutabileceği kadar yoğun duygular saklıydı. Onun gözlerinden akan yaşları başparmağıyla kuruladı. Ancak yerine gelen yeni yaşları görmesiyle dudakları şefkatle kızın dudaklarına uzanarak küçük bir öpücük bıraktı. “İyiyim ben,” dedi artık kalbine sığdıramadığı aşkının sesine taşmasına izin verirken. “Sen, az önce sarıldın ya bana… Kendi isteğinle bana koştun ya… Ben çok iyiyim, güzelim.”