“دل یک جوان آماده‌تر است برای توبه کردن تا دل یک پیر، چه خوب می‌گوید مولوی:
خاربن در قوت و برخواستن/خارکن در سستی و در کاستن
مثلی می‌آورد، می‌گوید شخصی خاری را در سر راه مردم کاشته بود. این خار بزرگ شد. گفتند آقا بیا این خار را بکن. گفت دیر نمیشود، بوته خاری است کنده می‌شود. دوباره گفتند. باز گفت دیر نمیشود، حالا میکنیم. یک سال دیگر میکنیم! سال بعد بوته خار بزرگتر شد ولی خارکن چطور؟ پیرتر شده. گفتند بیا بکن. گفت: دیر نمیشود، بعد میکنیم. سال به سال بوته خار بیشتر رشد میکرد، بیشتر ریشه می‌دوانید، تنه‌اش کلفت‌تر، خارهاش تیزتر و خطرش بیشتر می‌شد اما خارکن پیرتر و از نیرویش کاسته میشد.”