“Δεν του τύχαινε να συχνά να κάνει όνειρα. Απ'όλα περισσότερο του έλειπε ο αισθηματισμός, κ'η φαντασία του ανάδινε μια λάμψη τυφλωτική και κρύα. Φλόγα δίχως θερμότητα, σέλας πολικό. Τη φαντασία τη φτερώνει ο ενθουσιασμός, όμως αυτός δε γνώρισε ποτέ του ενθουσιασμούς. (...) Μα κάποτε, κινημένος από την οργή, ρέμβαζε. Η οργή η ανικανοποίητη ρεμβάζει, για να χορτάσει με τις σάρκες της.”