“Αντίκρυζε το μέλλον μ'ανησυχία, αλλά και κάποια μοιρολατρεία ρομαντική, την αβουλία του ανθρώπου που αδιαφορεί για τη ζωή, ίσως γιατί την έχει πολύ αγαπήσει. Οι φιλήδονοι της ευτυχίας, αυτοί που δεν κατόρθωσαν να γνωρίσουν της χαρά στις πιο πλατειές εξάρσεις της, έτσι ξεπέφτουνε μια μέρα στον ίμερο της εκμηδένισης. Μνησικακία ατάραχη, πικρή και άβουλη τον συνείχε.”