“Նրա հոգում այլևս չկար ոչ մի անկյուն, որ չլիներ արյունոտված, չլիներ հիվանդոտ, նեխած, խելագար ու ցավի նկատմամբ ծայրահեղորեն զգայուն: Նա զգաց, որ այդ վիճակն այլևս անկարելի է երկարաձգել: Եթե այսպես շարունակվի, նման ծանր գիշերները հաջորդեն մեկը մյուսին` ինքը կամ կխենթանա, կամ էլ ինքնասպան կլինի:”