“همین جرقه های خرد حیاط مدرسه آدم را از کوره در بر می برد، همین اولین کلمه های تکان دهنده و عجیب آدمهاست که هیچ وقت نمی شود فراموش کرد، چرا که اتفاقات بعد، نمک روی زخم اند.”