“بنابراین اروینگ لازار مادر را تشویق کرد داستانش را به روش خودش مثل همان مصاحبه بازگو کند؛ اما مادر زیاد کتاب می خواند و آن قدر برای نوشتار خوب احترام قائل بود که راضی نمی شد دست به چیزی بزند که احساس می کرد مجموعه ای از توصیفات ظاهرا بی معنی باشد.”