“«Τι περίεργοι που είναι εδώ οι άνθρωποι, αν μπορεί να μιλήσει κανείς για ανθρώπους!» αναφώνησε η Αλίκη. «Και μιας και μιλάμε για παραξενιές, γιατί η Βασίλισσα έχει τέτοια λύσσα με τους κακόμοιρους τους πρώτους αριθμούς;»
«Γιατί δεν ακολουθούν κανένα κανόνα, και η Βασίλισσα είναι μια μανιακή των νόμων και της τάξης.»
«Τι πάει να πει αυτό, ότι δεν ακολουθούν κανένα κανόνα;»
«Τα πολλαπλάσια του 2 (που συμπίπτουν με τους ζυγούς αριθμούς) πάνε ανά δύο, τα πολλαπλάσια του 3 πάνε ανά τρία, κι αυτό γίνεται με όλους τους σύνθετους αριθμούς, δηλαδή όσους έχουν διαιρέτες. Αλλά οι πρώτοι αριθμοί δεν εμφανίζονται στη λίστα των αριθμών με κάποια τάξη: άλλοτε βρίσκουμε δύο πολύ κοντά τον έναν στον άλλο, όπως το 11 και το 13 για παράδειγμα, ή το 71 και το 73, κι άλλοτε δύο συνεχόμενοι πρώτοι αριθμοί απέχουν πάρα πολύ (πράγματι, όπως το εξήγησε πιο πριν η Βασίλισσα, μπορούμε να βρούμε πρώτους αριθμούς, όσο απομακρυσμένους μας κάνει κέφι). Άρα δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε εκ των προτέρων πότε εμφανίζονται οι πρώτοι. Μ' άλλα λόγια δεν υπάρχει κάποια συνταγή που να μας επιτρέπει να ξετρυπώσουμε όλους τους πρώτους αριθμούς, ενώ για τους υπόλοιπους αριθμούς υπάρχει.»
[...]
«Κι αν δεν υπάρχει κανένας κανόνας για τους πρώτους αριθμούς, πώς μπορούμε να κάνουμε τον κατάλογό τους;», ρώτησε η Αλίκη.
«Αποκλείοντας όσους δεν είναι πρώτοι.»
«Με ποιον τρόπο;»
«Με τον ίδιο τρόπο που ξεχωρίζουμε την ήρα από το στάρι, το αλεύρι από το πίτουρο ή την άμμο από το χαλίκι: με ένα κόσκινο.»”