“Η φωνή της τώρα έφτασε μέχρι τη φωλιά της αλεπούς, μέχρι τον γκρεμό με τα πουρνάρια, τους κισσούς και τα φασκόμηλα, κρυμμένα κάτω απ' τ' απαλό χιόνι. Έφτασε στις άκρες των κλαδιών που λυγούσαν από το βάρος και στο λαγούμι του τυφλοπόντικα, που κοιμόταν προστατευμένος μέχρι την Άνοιξη.”