“द्रौपदीचे डोळे विस्फारले गेले. जे धनुष्य अनेकांना पेलता आले नाही, ते कर्णाने लीलया उभे केले होते. वायुवेगाने तालवृक्ष लवावा, तसे कर्णाने धनुष्य वाकवले आणि प्रत्यंचा चढवली. सभागृहातून कौतुकाचे शब्द उमटू लागले; पण कर्णाचे लक्ष तिकडे नव्हते. त्याने ते धनुष्य उचलले. आसनावर ठेवलेला बाण घेऊन, तो धनुष्यावर ठेवून, कर्णाने बैठक घेतली. पात्रातल्या”