“Я не веру гэтаму дурню, уцякаю і адну за адной адношу курэй на другі паверх нашага дома. Яны баяцца пакідаць задні двор, але я моцна трымаю іх на руках і выпускаю над галовамі гледачоў. Куры спалохана кудахтаюць і ляцяць. Бабуля мне гэту дрэсуру забараняе. З той пары, як нашы куры пачалі лётаць, яны развучыліся несці яйкі, кажа яна. Бабулі больш патрэбныя яйкі, чым свабодны палёт. Але ж куры маюць крылы, пад якімі хаваецца прага лятаць.”