“Ο θυμός πάντα φυλακίζει τη θλίψη, εμποδίζοντάς την να τυλίξει με τα κατάμαυρα φτερά της τον άνθρωπο που την κουβαλάει. Αποτελεί, όμως, προσωρινό δεσμοφύλακά της. Μόλις αδειάσει από δυνάμεις, οι μαύρες φτερούγες θα ανοίξουν διάπλατα. Αυτό συνέβαινε εκείνη τη νύχτα στην Μπριέλ.”