“Έμοιαζε λιγότερο με βιβλιοπωλείο και περισσότερο με σκουπιδαριό μεταχειρισμένων βιβλίων, που ήταν βαλμένα ακατάστατα στα κουτσουρεμένα από το σαράκι ράφια και σε γωνιές που κολλούσαν απ' τις αράχνες, ακόμα και στους χώρους που πρέπει να χρησίμευαν για διάδρομοι. Σ΄ένα μεγάλο τραπέζι, φίσκα κι αυτό από στοίβες βιβλίων, ο ιδιοκτήτης έγραφε ακούραστα πεζά, με βιολετιά ωραία γράμματα, λίγο παράφορα, σε φύλλα σχολικού τετραδίου.”